IkincieltaNoto, Netflix'in Shadow and Bone bestecisi Joseph Trapanese ile bir müzik dünyası ve onun zorlukları hakkında konuşmak için bir araya geldi.
Netflix Gölge ve Kemik Leigh Bardugo'nun en çok satan fantastik romanlarının fantastik bir uyarlaması olarak övgü topladı ve Bardugo'nun yarattığı katmanlı, karmaşık dünyayı beyaz perdeye tercüme etme biçimiyle övgü topladı. Şovmen Eric Heisserer'in uyarlaması iddialı, hem orijinal Grisha üçlemesini hem de bağımsız karakterlerin karakterlerini bir araya getiriyor. Kargaların Altı duology. Dünya geniş ve karmaşık, farklı kültürler ve ülkelerle dolu. Hikaye, şovun her bir Grisha keftasındaki özel işlemelerden Ketterdam kumarhanesinde ne tür paranın kullanılabileceğine, biri gölgeleri manipüle edebilseydi gerçek hayatta nasıl görünebileceğine kadar her ayrıntıya olan ilgisiyle zenginleşiyor. .
Ancak gür müzik, ekranda görsel olarak görülen her şey kadar dünyayı yaratmaya da yardımcı oluyor ve oradaki kredi besteci Joseph Trapanese'ye gidiyor. IkincieltaNoto ile böylesine iddialı bir projeyle uğraşmak, Grishaverse'nin sanal alanında oynamanın eğlencesi, temasını en çok bulduğu karakter ve skorun bir bölümünü gördükten sonra tamamen yeniden yapmak zorunda kaldığı hakkında konuştu. görüntü.
Sektörde deneyimli birisiniz ve her şeyin birazını yaptınız. Her türden film, TV çektiniz. Ancak bu muhtemelen şimdiye kadar yaptığınız en karmaşık ve en iddialı şey olabilir. Bunun biraz korkutucu olduğunu mu buldunuz yoksa daha heyecanlı mıydı çünkü böylesine büyük bir kum havuzunda oynamak zorundaydınız?
Korktuğumdan çok daha heyecanlıydım. Beni yanlış anlamayın, biraz korkutucuydu, özellikle Leigh gibi birinin hayatının çoğunu bu süper zengin karakterleri yaratmaya harcadığını fark ettiğinizde, bu yüzden aynısını yapmak benim için daha anlamlıydı. şey, gerçekten zamanımı ve enerjimi onları öğrenmeye ve dünyayı çok derin bir şekilde anlamaya harcamak. Ve kesinlikle haklısın, kariyerim çok ilginç olduğu için kendimi çok şanslı hissediyorum. Bu gerçek bir macera, sadece olmadığımı seviyorum ... Sadece bir şeyi ya da başka bir şeyi yapmıyorum. Ama aynı zamanda yaptığım her şeyin neredeyse bu gösteriye yol açtığını hissediyorum çünkü en eski konserlerimden biri üzerinde çalışıyordu. Tron: Eski Daft Punk ile ve şebeke için nasıl bir dünya inşa ettiklerini, nasıl sonik bir dünya inşa ettiklerini izliyorlar. Ve bu, sonik bir dünya inşa etmek için bu fırsatlara sahip olduğumda sevdiğim ve sevdiğim bir şey.
Farklı geçmişimden dolayı, alet çantamda, tabiri caizse, o dünyadan yararlanmam için pek çok ilginç araç olduğunu düşünüyorum. Yani orkestra eğitimi aldım, canlı müzisyenlerle pek çok iş yaptım, yani tabii ki bu yapılabilir, ama küçüklüğümden beri synthlerle çalıyorum, bu yüzden orkestra ve synthesizer'ı birleştirmeyi seviyorum. Ayrıca Shadow and Bone'da ihtiyaç duyduğumuz ve tüm bu karakterleri temsil eden sololar için arayabileceğim harika bir müzisyen ağına sahibim. Yani evet, Gölge ve Kemik kesinlikle öyleydi ... Neredeyse her şey ona doğru gidiyor gibiydi, değil mi? [kıkırdama]
güneyin kraliçesi 2. sezon
Bu senfonik dünyayı yaratmaktan bahsettiniz, ama gerçekten, tam anlamıyla bir bütün yaratmak zorundaydınız. dünya Grishaverse olduğu gibi dünya ve her ülke farklı etkiler alıyor. Zor olan şey, bizim dünyamıza dayanıyor olması, ama bu tam olarak bizim dünyamız değil. Her şeyi, o fantezi unsuruna uyacak şekilde nasıl hafifçe değiştirdiniz?
Bu dünyanın gerçek dünya ile ilişkisini gündeme getirmenize bayılıyorum çünkü orada müziği nasıl yarattığımıza dair gerçek bir benzetme olduğunu düşünüyorum. Ve film müziğini sevmemin nedenlerinden biri, evet, boş bir sayfada müziğe başlamak zor, ama film gibi bir şeyde çalışırken zaten bir senaryonuz var, bir yönetmeniniz var, bir tür tam olarak ne yazmak istediğini anlamaya başla. Öyleyse eskiden sadece müzik yazarken, okuldayken konser müziği gibi - ve bazen hala konser müziği yazıyorum - ama bu çok farklı bir zorluk çünkü bu boş kağıt parçasıyla başlıyorsunuz. Oysa Grishaverse ile zaten bu fısıltılara sahipsiniz, tabii ki Rus etkisi, Doğu Avrupalı, Ketterdam var. Orada bir dizi onay kutusu var. Rus etkisini, bu Doğu Avrupa etkisini hissedeceğimizden emin olalım, biliyorsunuz.
Aynı zamanda, biraz boş bir sayfa yönü var. Grisha için, Java'dan çok sayıda gamelan kullandım; Rusya ya da Doğu Avrupalı bir şeyle ilgisi yok. Ama fikir şuydu ki, bu zil sesi ve mistik bir ötekiliği var ve Grisha'nın kendi dünyalarında nasıl olduklarını, tam olarak uymadıkları mistik ötekiliği gerçekten temsil ediyor gibiydi. Yani evet, Bu bakımdan kendimi gerçekten şanslı hissediyorum, benim için biraz masa düzenlemesi yapıldı, ama 'Ah, bu ses, tam olarak bunu yapmalısın ve tüm çalışabileceğin bu.' Gibi kilitlenmemiştim. Hayır, yararlanabileceğim çok daha geniş bir yelpazem vardı.
İlham almak için belirli filmlerden veya TV şovlarından herhangi birini izlediniz veya dinlediniz mi?
Tam olarak değil. Yaptığım şey ... Komik, 'Ah, bunu dinleme' veya 'onu izleme' gibi sert ve hızlı kurallarım yok. Bana göre bir puan yazarken Gölge ve Kemik , umduğum şey, 'öğrenmem' veya araştırmam gereken son şeyin müzik olmasıdır. Bir oynatma listesi yapabilirim, ilham alabileceğim bir oynatma listesi yapabilirim, ama gerçekten, odak noktam hikaye ve dram. Çünkü ben bir müzisyenim ve tüm hayatımı müzik için endişelenerek geçiriyorum. Kağıt üzerine not yazmak söz konusu olduğunda, düşündüğüm son şey aslında müzik. Hikayeyi düşünmeye çalışıyorum, bu karakterleri neyin motive ettiğini, çünkü o zaman müzikal kararları buna göre verebilirim, 'Ah, şu falanların müziğini dinleyeceğim' demek yerine. Örneğin Kargalar'da üç şeyden etkilendim. Birincisi, bu karakterlerin kendileri çok kavgacı ve doğaçlama. Birincisi, müziğin böyle hissetmesini istedim. İkincisi, Ketterdam ve bu karakterler hakkında bana çok Roman gibi gelen bir şeyler var.
Sağ. Inej ve Suli halkı üzerinde bu etkiyi kesinlikle hissediyorsunuz.
Böylece müziği orada duyabilirsiniz. Ve sonra Eric ile Kargalar hakkında konuşmam şuydu, hey, işte müziklerinin her an raylardan kaçacak bir tren gibi hissetmesini istediğimiz bir grup karakter, her şey gibi, her şey parçalanabilir. Yani örneğin saatin tik tak sesi var. Her şey gerçekten hızlı ve çok ritmik, ama aynı zamanda 4-4 düz ritmi gibi olmayan bir şekilde de ritmik. Biraz gevşekliği var, biraz tuhaf bir ritmi var ki tam olarak parmağınızı koyamıyorsunuz. İşte bu konuda konuştuğumuz tüm şeyler bunlar. Ama evet, eğer mantıklıysa, çabamın çoğunu hikaye anlatıcılığına harcamaya çalışıyorum.
Kargalar ve Kaz Brekker'dan bahsetmişken, altı ana karakterin her birinin kendine özgü temaları ve giriş müziği var. Kaz'ın koparma kemanı ile anımsatıyor Çeneler , mükemmel olan bir köpekbalığı gibi. Her biri için temaları yalnızca kitapları okuyarak mı oluşturmaya başladınız, yoksa her biri için temalar oluşturmaya başlamak için çekilen görüntüleri izlemeye başladığınızda daha fazla ilham aldığınızı mı fark ettiniz?
Hepsi kitaplardandı. Aslında orijinal melodileri yazmayı bitirene kadar bir resim çerçevesi görmedim. Ve bu, birkaç şeyin kanıtıdır. Biri Eric bana rehberlik ediyor, ama Leigh de bana rehberlik ediyor, onunla konuşabildiğim ve onunla oturabildiğim ve onun bakış açısından hikayeyi gerçekten anlayabildiğim gerçeğini. Ve aynı zamanda birlikte çalıştıkları için ne kadar harika bir iş çıkardıklarının ve Netflix'in de birlikte çalışmalarına izin verdiği için bunun 'Ah, Eric kitapları alıyor ve ne isterse yapacak' gibi olmadığının bir kanıtı. Kitapları gerçekten otantik bir şekilde temsil edecek şekilde, bu dünyayı nasıl hayata geçireceklerini gerçekten onlar çözüyordu. Ve o zamandan beri müziği kitaplardaki karakterlere dayandırdığımdan beri, görüntü almaya başladığımda hepsi ekrana çok iyi çevrildi, hepsi işe yaradı. Bunun olması nadirdir. Hadi bunu şuna koyalım ... Bunu öyle bırakalım.
Kitapların üçlemesini ve duolojisini alıp bir araya getirmelerine rağmen, esasen iki kat daha fazla hikaye ekledikleri gerçeğine rağmen, muhtemelen en iyilerden biri ve birçok yönden, gördüğüm en gerçek kitap uyarlaması oldukça uzun bir süre içinde. Bunun da yardımcı olabileceğini tahmin ediyorum, çünkü kitapların ruhunu çiviledi. Yani Kargalar'ın dışında tamamen yeniden tasarlanmış bir ton veya dünya ya da büyük hikaye değişiklikleri yok.
Evet, kesinlikle haklısın. Kimsenin ne yapmaya çalıştıkları konusunda hemfikir olamadığı filmlerde oynadım. Bir kişi için bu bir komedi, bir başkası içinse başka bir şey. Yani hepimizin yaratıcı bir şekilde aynı sayfada olması, bu dünyayı birlikte inşa etmemiz, bu yine çok nadir. Ayrıca sonuçlara bakın. Eşit derecede zengin bir televizyon dizisinde hayat bulan bu çok zengin hikayeniz var. Karakterlerin bu tamamen yeni hikayeyi inşa edebilecek kadar zengin olması ne kadar havalı? Ve dediğin gibi, sadece doğru hissettiriyor. Yok - en azından aklımda, oh, asla böyle olmayacak gibi değildi. Sanki, oh hayır, aslında bunun tam olarak doğru olduğunu alternatif bir evrende görebiliyorum.
Ana karakterlerin her biri için temalar oluştururken, aklınıza daha kolay gelenler olduğunu ve diğerlerinin daha zor olduğunu, belki de tonunu bulmak için güreşmek zorunda kaldığınızı fark ettiniz mi? Genel olarak yazmak gibi - bazı parçalar bana daha kolay geliyor ve diğerleri ile mücadele ediyorum. Müzik bestelemekle aynı olduğunu düşünüyorum.
Mal ile çok güreştim ve bu çok komik, ben ... Bir süredir neden Mal için doğru tonu bulmaya çalıştığımı merak ediyordum ve sonra onu daha çok tanıdım. Kitapları okurken ödevimin yeterince açığa vurmadığı karakterlerden biriydi belki de. Sonra okuyucunun çoğunun Mal'ı bir tür aptal olarak gördüğünü fark ettim, o aptal çocuk. Ama sonra benim bu kadar ödüllendirici hissettiğim kesin, belki bu pislik olarak başlıyor ama Netflix dizisinde ve kitap dizisinde erkek oluyor. Dünyaya, Alina'ya ve kendisine karşı daha büyük sorumluluklarının farkına varır ve büyür. Ve bu, müzikal olarak iletişim kurabilmek çok zor. Bu yüzden geriye dönüp bakıyorum, neden Mal temasıyla bu kadar uzun süre mücadele ettiğime şaşmamalı. Karakterin kendisi, birinci sezonun sonunda kim olduğu konusunda çok mücadele ediyor. Bu yüzden, dramatik bir şekilde, yaratıcı olarak deneyimlediklerinizle aynı hizaya geldiğinde ilginçtir.
Kesinlikle kitaplardan karakter açısından bir yükseltme aldı. Leigh'in geçmişte bunların yazdığı ilk kitaplar olduğunu söylediğini ve geri dönüp bazı şeyleri farklı şekilde yapabilseydi belki yapacağını söylediğini biliyorum. Bence Mal onlardan biri olabilir, çünkü kitaplarda 'Bu oldukça zehirli. Bu oldukça kontrol edici. '
Sağ. Ama bence harika olan şey, o kadar güçlü karakterler oluşturmuş ki, bu durumla başa çıkabilir ...
Bir uyarlamada bir çeşit değişiklik?
Bu kadar. Bu küçük değişiklikler ve değişiklikler ve hala ... Hala Mal. Tıpkı Alina'nın kitaptan tam olarak Alina olmadığı gibi, ama vay canına, Jessie, Alina gibi bir tartışma yok.
Kesinlikle - o çok iyi. Kitaplarda olduğundan biraz daha iddialı, Mal biraz daha az zehirli. Ama yine de onların, karakterlerinin özü onlar.
Kesinlikle. Bu Leigh için gerçek bir vasiyettir ve sonra Eric'in yaptığı evrim. Bunun gibi hayata geçtiğini görmenin bu kadar ödüllendirici ve heyecan verici olduğu bir projede bulunmak çok nadirdir. Ve evet, umarım ... Bilmiyorum, göreceğiz. Netflix'in reyting yapmadığını biliyorum, ancak gizli hedefim her karakterin kendi serisine sahip olabilmesidir çünkü hepsi çok zengindir. Bu karakterlerden herhangi birini alıp onlar için geçmiş bir hikaye veya gelecek bir hikaye inşa edebilir ve sadece bununla birden fazla sezon devam edebilirsiniz. [kıkırdama]
Ülkeler için de durum aynı. Bu çok geniş ve geniş bir dünya ve bazı ülkeler gerçek dünyaya biraz daha benziyor, diğerleri ise daha çok bir etki karışımıydı. Üslubu yakalamanın daha zor olduğu ülkeler olduğunu buldunuz mu? Ya da kapak tarafında daha mı kolay?
Acaba Ketterdam, aslında New York City bölgesinden olduğum ve New York'ta okula gittiğim için bana daha kolay mı geldi? Ve Ketterdam'ın tam olarak New York olmadığını biliyorum, ama eritme potası ... Tek bir kimlik olmaması, birçok kimlik olması, çok kültürlü olması. Ve bu benim gençliğimdi. Gençliğim olarak Jersey City'nin ara sokaklarında olduğumu tam olarak söyleyemem, ama yine de, bu çok kültürlü eritme potası fikri kesinlikle beni etkileyen bir şeydi.
Her iki bölümde de biraz daha kullanmamızı umduğum en harika şeylerden biri, Ketterdam'dayken, yaptığımız bir sürü 'kaynak müzik' var, yani ekran dışında Crow Club'da ve Emerald Palace, Orchid gibi diğer yerlerde duymak, tüm bu fon müziği oluyor. Bu benim için bir başka eğlenceli ev ödeviydi. Eric'e şaka yollu dedim, 'Bu kantina grubu gibi.' Ve Star Wars'taki kantina grubu müziğinin arkasındaki tüm fikir, George Lucas, bu uzaylıların 50'lerden büyük bir grup bulduklarını ve onu çalmaya çalıştıklarını hissetmek istediğini söyledi. Yani, Ketterdam lokasyonlarıyla ilgili tüm fikrim, 'Ah, onların Rus klasik müziğini keşfetmiş gibi hissetmelerini istiyorum, ama bu ilginç, çok kültürlü enstrümanlarla çalmaya çalışıyorlar.' Yani, banjo gibi enstrümanlar, flütler, piyanolar ve çellolar duyuyorsunuz, yani bu gerçekten ilginç bir müzik eritme potası, ama onu Rus tarzı gibi çalmaya çalışıyorlar. Her neyse, ilk söylediğine geri dönelim. Bu çok zengin bir dünya ve bunun bir kısmı da müzik yüzünden. Gerçekten içine çok fazla ev ödevi koyduk.
Böyle dev bir girişimde darboğazların nerede olduğunu hep merak etmişimdir. Görüntülere bakarken ve tüm bunları bir araya getirmeye başladığınızda, pek işe yaramadığını ve tamamen değiştirmeniz gerektiğini bulduğunuz herhangi bir şey var mı? Yoksa hepsi burada ve orada sadece birkaç ayarlamayla mı işe yaradı?
En büyüğü Gölge Katlama. Kitapları okurken, nedense, Fold'un bir canavarlıktan biraz daha gizemli olduğu izlenimine kapıldım. Tabii ki içinde canavarlar var, ama benim için daha çok ince bir sisten ibaretti. Ve şovu görüyorsunuz ve aman Tanrım, Fold ile yaptıkları inanılmaz. Sonsuza kadar devam ediyor ve size çığlık atıyor ve şimşek fırtınaları var. Ve bu yüzden, Fold için müziğim çok gizemli, ruhani ve ambiyanslıydı. Ve herkes bana 'Hey Joe, bence Fold'un daha fazla varlığa ihtiyacı var' dedi. 'Haklısın' dedim. Bunu yeniden yapmalıyım. Bu yüzden, Fold için geliştirdiğimiz birçok dokuları sakladım, çünkü dokular doğru geliyordu, herkes bunu beğendi, ama ben yepyeni bir melodi geliştirdim, çok daha büyük bir ses, yani içeri girip çıktığımızda Fold, şimdi gerçekten büyük bir olay. Oysa başlangıçta bunu daha çok 'Tamam, Fold'a gidiyoruz, içeri girelim ...' diye düşünüyordum. Şimdi, 'KATLANIYORUZ' gibi çok büyük bir cümle gibi. Bu kesinlikle gelişen bir şeydi.
Sağ. Fold'a gitmek bir olaydır, geri dönmeyebileceğiniz için son vasiyetinizi ve vasiyetinizi önceden yazdığınız türden bir olaydır.
Bu kesinlikle doğru.
Henüz bitmiş gösterinin tamamını görmeye başladınız mı?
Ah evet! O kadar şanslıydım ki, harika bir ekip, harika bir editör, harika bir prodüksiyon ekibi, bölümleri skoru aldığımda, gördüğünüze çok yaklaşmışlardı. Yani puan alırken zaten her şeyi gördüm, ama yaptım, daha geçen hafta hepsini tekrar gözden geçirdim. Normal zamanlarda müziği yazıyorum, kaydediyorum, karıştırıyorum, teslim ediyorum ve sonra sadece bazı notlar vermek için bir gösterime gidiyorum. Ama bu yıl maalesef bunu hiç yapmadım. Ben de dedim ki, tamam, acaba bu nasıl çıktı? Çünkü onu hiç duymadım ve planlandığında nasıl işe yaradı.
Ama harika çıktı. Daha heyecanlı olamazdım. Bu, dahil olan herkesin kanıtıdır ve mix ekibi de dahil olmak üzere harika bir iş çıkardılar, dublaj ekibi. Ses efektleri harika. Ve hepsi bir arada oturuyor. Diyalog kulağa harika geliyor. Geçtiğimiz yıl hepimiz için yepyeni bir macera oldu, siz dahilsiniz, eminim, yani evet, bu benim için geçen yılın macerasının bir parçası, şu anki gibi olamadım normalde olduğum gibi.
Gerçekten muhteşem oldu. Bir göstericim varsa bunu nadiren yaparım, ki yaptım, ama geri döndüm ve geçen hafta sonu çıktığında ve takdir edecek daha çok şey bulduğunda her şeyi yeniden izledim.
Haklısın. Orada yeniden izlenecek çok fazla gösteri yok, ancak klasikleri şöyle düşünüyorsunuz: The Wire veya Taht oyunu zamansız s veya şovlar. Ve bu şovun eşit miktarda nüansı var, sanırım o kadar çok şey var ki sesi kapatabilirsin ve sadece kostümlere ve sadece görsel efektlere bakabilirsin. Veya resmi kapatabilir ve sadece sesi dinleyebilir ve Fold ve volcra için oluşturulmuş inanılmaz ses efektlerini duyabilirsiniz. O kadar zengin bir duvar halısı, haklısın, bu tamamen tekrarlanmaya değer. Yani evet, tekrar izleyin millet!
