Capsize: Blood in the Water, Shark Week'in ilk orijinal filmi gerçek bir hikayeye dayanıyor. Peki Discovery için etkinliğin ne kadarı değişti?
Discovery'nin Alabora: Sudaki Kan köpekbalığı istilasına uğramış sularda günlerce sürüklenen bir yelkenli mürettebatın üzücü gerçek hikayesine dayanıyor. Uzun metrajlı film, Shark Week'in ilk orijinal filmi olma özelliğini taşıyor, ancak feci olaya kıyasla bazı ayrıntılar değiştirildi.
1982'deki kader yolculuğunun hikayesini paylaşarak, Alabora: Sudaki Kan Bir insanın hayatta kalma içgüdüleri devreye girdiğinde ne kadar dayanabileceğini gösteriyor. Film ayrıca umudun yaşam ve ölüm durumlarında nasıl tüm farkları yaratabileceğini araştırıyor. Ayrıca, bazı mürettebatın işaret etmesi gereken ve ölümcül yolculuğu engelleyebilecek uyarı işaretlerini inceler.
Okumaya devam etmek için kaydırmaya devam edin Bu makaleyi hızlı bir şekilde başlatmak için aşağıdaki düğmeyi tıklayın.
İlgili: Jaws: Amity Adasının Olması Gereken Yer (& Çekildiği Yer)
Alabora: Sudaki Kan herkesin hayal edebileceğinden daha fazla teröre tanık olan sadece iki kurtulanla biter. Alabora: Sudaki Kan izleyicileri bir Sovyet kargo gemisi tarafından kurtarıldıktan sonra hayatta kalanlara ne olduğu hakkında bilgilendiriyor. Ancak bu arada, hikayeyi hızlandırmak ve televizyon için dramatize etmek için bazı değişiklikler yapıldı.
Alabora: Sudaki Kan Gerçek Hikaye Farklılıkları
Belki de en dikkate değer değişiklikler Alabora: Sudaki Kan 'in gerçek hikayesi, ekibin dinamik ve tavrıdır. John Lippoth (Josh Duhamel) yatın kaptanı olarak görev yapıyor ve film onu mürettebatını hizada tutan yetenekli bir kayıkçı olarak gösteriyor. Gerçekte, John tembeldi, tecrübesizdi ve zamanının çoğunu güverte altında mürettebat Mark (Joshua Close) ile içerek geçirdi. Yeni adam Brad (Tyler Blackburn), tekne dünyasına acemi olarak gösterilse de, gerçek Brad Cavanagh, Deborah Scaling-Kiley (Beau Garrett) gibi denizde oldukça ustaydı.
Teknenin alabora olması da filmde asıl olaya göre aceleye getirilmiş. Film, Trashman adlı yatın Florida'ya yelken açarken Annapolis, Maryland'den ayrılmasıyla başlar. Gerçek yolculuk, Annapolis'te durmadan önce Maine, Portland'da başladı. Florida yolunda, çöpçü uzun bir fırtına sırasında dalgalı denizlere çarptı. Mürettebat sırayla nöbet tuttu ve günün büyük bir bölümünde gemiyi idare etti. John ve Mark içki içmişlerdi ve görevde olmaları gerektiğinde uykuya daldılar. Yat çok fazla hasar almış ve batmasına neden olmuştur. Filmde, bir fırtına hızla yaklaşıyor ve tekneyi neredeyse anında alabora ediyor.
John'un kız arkadaşı Meg Mooney (Rebekah Graf), grup şişirilmiş cankurtaran botuna ulaşmaya çalışırken teknenin bazı donanımlarından yaralandı. Rüzgar dinmeden 18 saat önce cankurtaran botunun altına sığınmak zorunda kaldılar ve onu çevirerek içeri girebildiler. Filmde onlar tekneden zorla atılmadan önce Meg bacağını incitir. Daha sonra, 1982'de Meg'in yaptığı gibi, aldığı yaralardan ölür. Hem John hem de Mark, gerçek olay sırasında yaptıklarına benzer bir şekilde kurban olurlar. Halüsinasyon görürler ve köpekbalıkları tarafından saldırıya uğramadan ve sonunda öldürülmeden önce suya düşerler. Mark'ın halüsinasyonları, gerçek hikayede her iki adamın da akıllarını kaybetmesine neden olan tuzlu su içmekten kaynaklanıyordu.
İlgili: Neden The Mist'in Film Sonu Hala Şimdiye Kadarki En Şok Edici Filmlerden Biri
Alabora olduktan sonra ne oldu: Suyun Sonu Kan mı?
Alabora: Sudaki Kan 'in sonu, kurtarılmalarının ardından Brad ve Deborah'ın hayatlarının takibini sağlıyor. Beş gün aç ve susuz kaldıktan sonra, hayatta kalan tek kişi 28 Ekim 1982'de Ruslar tarafından alındı. Çift, şiddetli susuzluk ve açlık tedavisi gördükleri için sekiz gün hastanede kaldı.
Deborah başarılı bir konuşma kariyerine devam etti ve hayatta kalması hakkında üç kitap yazdı. 2012 yılında öldüğü ortaya çıktı. Brad yıllarca travmadan acı çekti ancak daha sonra korkunç anıların üstesinden geldi. Sonunda bir tekne kaptanı oldu ve genellikle grubun alabora olduğu aynı rota boyunca seyahat ediyor. Alabora: Sudaki Kan 'in bitiş metni, yolculukta kaybolan üç mürettebat üyesini uygun şekilde onurlandırıyor.
