Sinemaya gitmek değişken bir deneyim olabilir. Bir gün bir filmi izleyip her karesinden nefret etmek, bir yıl sonra tekrar izlemek ve aynı kareden büyülenmek mümkün. Ne yazık ki, modern sinema deneyimine dış görüş, toplam puanlar ve acımasız bir pazarlama yutturmaca makinesi o kadar hakimdir ki, bir filmi basitçe izlemek ve onun sinemasal değerleri hakkında kendi sonuca varmak zor olabilir.
Bahsedilen, Bıçak Sırtı 2049 sıkıcı bir film olabilir 1983 kült klasiğinin devamı, kusursuz bir şekilde monte edilmiş ve tatlı bir şekilde sahnelenmiş olmasına rağmen, sadece basit olmaktan başka bir şey yapmıyor. iyi görün. Zamanımızın Instagram çağında, bazen başarılı olmak için yapmanız gereken tek şey budur. Bununla birlikte, Denis Villeneuve'ün son destanının katmanlarını soyarak, bazı izleyiciler atan bir kalp veya insan motivasyonunun bir motoru bulamadılar. Yaklaşık üç saatlik bir çalışma süresine sahip olmasına rağmen, filmin herhangi bir saniyesinde neredeyse nabız atan bir an yaşanmaz. Eleştirmenler filmi neredeyse evrensel olarak övse de, bazı sinemaseverler bu kadar önemli olan şeyin ne olduğunu merak ediyor. Film sırasında uyuyakaldıysanız, gerçekten yalnız değilsiniz.
İlgili: Blade Runner 2049 İncelemesi
kara şövalye yükselir'de joker oynayan kim
bu Bıçak Sırtı devam filmi o kadar doğru çıkıyor ki, yine de sinemanın temel amacı olan eğlendirmek konusunda yetersiz kalabilir. Seyirciyi hayal kırıklığına uğratan iki faktör vardır ve 2049 Philip K. Dick'i uyutacak bir hikayeye dönüştü: hikaye ve ilerleme hızı.
Hikaye
İster orijinal tiyatro versiyonunu izleyin, ister Ridley Scott'ın 2007 yönetmen kurgusunu izleyin, Bıçak Sırtı İzleyicileri otuz beş yıllık soruyla baş başa bıraktı: Deckard bir kopya mı? Rachael, karakterinin motivasyonları açısından önemliydi ama o yapbozun yalnızca bir parçasıydı.
Her nasılsa, 1983'ten 2017'ye kadar kaçınılmaz olarak gerçekleşen devam filmi beyin fırtınalarında, Rachael'in rolü büyük bir yükseltme aldı. . Filmin büyük bölümünde ekran dışında bırakılsa da, özel kopyanın Deckard'dan bir çocuk ürettiği ortaya çıkar. Memur K (Ryan Gosling), Sapper'ın ağacının altında saklanan gerçeği ortaya çıkarırken, film etkili bir şekilde seyircilerin Deckard/Rachael aşkının meyvesinden etkilenmesini talep ediyor. İlk filmin bu küçük bileşeninin bir şekilde devam filminin dayanağı haline geldiğini hayal etmek zor olsa da, dahil edilmesi izleyicileri bir kopyanın doğum yapma yeteneği karşısında şok olmaya zorluyor.
hangi dünyada Bıçak Sırtı var, böyle bir gerçek biraz makul görünüyor, ancak 2049 onun gibi bu gelişmeye tutunur Erkeklerin çocukları . Sonuç olarak, izleyiciler replika reprodüksiyonu kabul etmeye ve ' Evet... ne olmuş yani?' Bu sorunun cevabı yok.
İlgili: Blade Runner 2049 Sonu Açıklandı
Daha da kötüsü, hamileliği, Doktor Coco'nun (David Dastmalchian) tıbbi bir bölmede Rachael'in kemiklerini analiz ettiğini gösteren anemik bir sahnede öğreniyoruz. Teğmen Joshi (Robin Wright) bakarken K, mikroskoplara kurbanın kalçasını yakınlaştırarak seri numarasını vermesini emreder. Olay örgüsü kalınlaştıkça, film hızla Teğmen Madame Joshi'nin bu gelişmenin potansiyel tehlikeleri hakkında bir tirada başlamasına geçer. Bırakın kısa ve öz dünyasını, bir Villeneuve filminde yeri olmayan, katıksız bir açıklama patlaması. Bıçak Sırtı .
Ardından, ağır ağır yürüyen K'nin bebek patikleri, tahta atlar ve gençlik anıları üzerine bir araştırmaya girişmesini izliyoruz. Uçup giden drone saldırıları, direniş pusuları ve yetimhaneye yapılan bir gezi ile parçalanan, 2049 herkesin görmeye geldiği tek karaktere ulaşmak tatlı zamanını alıyor: Deckard (Harrison Ford). K nihayet eski blade runner'la eşleştiğinde, silah seslerinden sağ kurtulduğunda ve bir bardak Johnny Walker Black Label'ı paylaştığında, bara bakıp gözlerini kısar. Filmin kendisi gibi, o da talepler Deckard'ın sorularını yanıtlaması ve söz konusu kadının adını vermesi gerekiyor. 'Rachael!' Hepsi ölümcül bir ciddiyetle oynandı ve kesinlikle başarısız oldu. Deckard, K'ye orada ne aradığını sorduğunda, kelimeleri seyircinin ağzından çıkartır. Seyretme Bıçak Sırtı 2049 asla takdir etmeyi öğrenemeyeceğin bir şakayı iki arkadaşını dinlemek gibi hissettiriyor.
Pinokyo Koşucusu izlerken Onun gerçek bir çocuk mu yoksa kopya mı olduğunu araştırırken, neyin tehlikede olduğunu belirlemek giderek zorlaşıyor. Elbette, 'Luv' (sert bir Sylvia Hoeks) tehlikeli bir androiddir ve Niander Wallace'ın (Jared Leto) açıkça kendi tekelini dengelemek için bazı düzenlemelere ihtiyacı vardır. Bununla birlikte, filmin son üçte birine kadar, bu hain karakterler saraylarında tecrit edilirler, K üzerinde açık ve mevcut bir tehlikeyi hiçbir zaman göstermeden şiirselleşirler.
K tüm filmi türbeler, büyük boy heykeller ve ıssız şehirler arasında dolaşarak geçirdiğinden, bu elbette tasarım gereği olmalı. Bunu, iyi adamların ve kötü adamların her zaman birbirinin üzerinde olduğu orijinal filmi ıslatan klostrofobi ile karşılaştırın. ilk nerede Bıçak Sırtı hiçbir kaçış yolu sunmadı, 2049 ana karakterlerin her biri mükemmel bir eşzamanlılıkla örtüştüğünde, karakterlerine filmin sonuna kadar serbest dolaşım sağlar.
En sonunda, Bıçak Sırtı 2049 olay örgüsünü orijinal filmin en az çekici unsurlarına odakladı. Deckard ve revize edilmiş Rachael arasındaki yarı yeniden birleşme, görünüşe göre yönetmenin aşıkların hikayesinin yeniden gözden geçirilmesi gerektiğine olan inancını somutlaştırdı. Bunu düşünen Deckard'dan gözleri yeşildi Wallace'ın infaz emrini vermesine rağmen, Rachael'in CGI güdümlü dönüşü maksimum önem için oynandı.
cumhurbaşkanı sırlar kitabı sayfa 47
Belki de en büyük tekleme, hafıza yapıcının başından beri Deckard'ın kızı olduğunu ortaya çıkaran el çabukluğuydu. Noir türünün indirgemeci doğasıyla tutarlı olsa da, yine de zalimdir. Anladım! senaryonun kısır doğasının altını çizen an.
İlerleme Hızı
Sırasında 2049 yavaş hareket etti, bahsi yükseltmek için birkaç fırsatı vardı. K, Stelline'den çocukluk anısının gerçekten gerçekleştiğini öğrendiğinde, kimlik arayışı aşırı hızlanmaya başladı. Çığlık attı, bir sandalyeyi devirdi ve distopik Los Angeles'ın yağmurlu uçurumuna fırladı. Hans Zimmer'den sentezlenmiş bir ipucu ile işler nihayet toparlanmaya başladı. Sorular akmaya başladı: k gerçek mi Deckard onun babası mı? Bu film sonunda ilginç bir şey yapacak mı?
amerikan korku hikayesi roanoke'de kaç bölüm var
Savunulamayacak kadar tuhaf bir sahne değişikliğinde, K daha sonra holografik bir üçlü yapmak için eve döner. Sahne açıkça K'nin erkekliğinin zirvesini göstermek için var, ancak hızı tamamen boğuyor. Olay örgüsünün gidişatını, hoş karşılanmasını uzun süre aşan modern teknolojinin mastürbasyon yapan bir gösterisine yönlendiriyor. Deckard ve Rachael'de olduğu gibi, 2049 Joi ve K arasındaki dijital ilişkinin önemine dikkat çekmek için elinden geleni yapıyor. İçinde bir aşk hikayesi var. Bıçak Sırtı, ama fazla yok Bıçak Sırtı bu aşk hikayesinde kaldı.
İlk kareden son kareye kadar, 2049 sürekli entrika kaybeder. Zirveye ulaşan bir hesaplaşmaya giden yolda (aksiyon dolu veya başka türlü) gerilimle dolmak yerine, patlamış bir balon gibi söner. Bunun yerine, Memur K gibi, net bir geçiş hattı olmadan bir yerden bir yere dolaşıyor. Kimi destekleyeceğimizi, kimi hor göreceğimizi, neyi öngöreceğimizi veya neden korkacağımızı bilmiyoruz.
Daha da kötüsü, film, Deckard'ın insanlığı hakkında yaya yollardan çekingen oynadı. Wallace'a tasarımının doğası hakkında sulu bir monolog vererek, 2049 çekici bırakıp sormadan önce izleyicileri (ve Deckard'ı) dizdi, eğer... tasarlanmış olsaydın. Bu gizem hala çözülmemişken, film yine de masada fazla bir entrika bırakmadan bitmeyi başardı. Bize tomurcuklanan bir direniş hareketinin köklerini göstermesine ve Wallace'ın dünya dışı başarılarına dair ipuçları vermesine rağmen, 2049 basit bir hareketle biter: bardağın üzerinde bir el. Sanki film kendi mitolojisiyle ilgilenmiyor.
Sonunda, Bıçak koşucu 2049 sadece zaman ve mekanda var olur. Ridley Scott'ın yarattığı dünyada yaşamaktan memnun ama onu keşfetmek veya ilerletmek için çok az şey yapıyor.
