Game of Thrones 8. sezonun tartışmalı sonu görünüşe göre George R.R. Martin'in kendisinden geldi, ancak şov bundan kaçınmak daha iyi olurdu.
bu su ve bu kuyu dolusu iç
Rağmen Game of Thrones George R.R. Martin'in kendisinin aklından çıkan sonuç, final tartışmalı ve bölücüydü; bu nedenle dizi, kitaplardan ayrı olarak kendi sonunu uydurmuş olmalıydı. HBO'nun eleştirmenlerce beğenilen fantastik serisi, Martin'in uzun soluklu filminden uyarlandı ve henüz bitmemiş kitap serisi Buz ve Ateşin bir şarkısı. Şov geçtiğimiz yıl sekizinci sezonunu tamamladı, ancak Martin kitaplarda daha fazla sezon için hem yazılmış hem de planlanmış yeterli materyal olduğunu iddia etti.
Sezon 8, şovun muhtemelen 5. sezonda başlayan, 7. sezonda kötüleşen ve 8. sezonda çöktüğü ve yanan yokuş aşağı sarmalının dağınık bir sonucuydu. Şovu harika kılan özelliklerin çoğu son sezonda tamamen yoktu. gibi incelikli siyasi entrika ve savaş ve muharebenin gerçekçi tasvirleri gibi mantıksız olay örgüsü noktaları ve cahil karakter kararları ile değiştirildi. Bununla birlikte, birçok hayran için anlaşmayı imzalayan şey, gösterinin gerçek sonucuydu: Ejderhaların Annesi ve kölelerin kurtarıcısı Daenerys Targaryen (Emilia Clarke) ile King's Landing'i yakarak kitlesel bir katil haline geldi. zemin.
Okumaya devam etmek için kaydırmaya devam edin Bu makaleyi hızlı bir şekilde başlatmak için aşağıdaki düğmeyi tıklayın.
İlgili: Game Of Thrones: Red Priestess'e Ne Oldu, Kinvara
Böylesine büyük bir ifşaatla, bükümün ancak George R.R. Martin'in kendisinden gelebileceği açıktır ki bu, yazarın kitapların sonunu şovmen David Benioff ve D.B.'ye açıkladığına dair raporlarına uymaktadır. Weiss yıllar önce. Martin'in çalışmasının bir uyarlaması olmasına rağmen, Game of Thrones Hikayelerine başlangıçta planlanandan farklı bir son hazırlamak daha iyi olurdu çünkü 8. sezonda gösteri pratikte yeni bir anlatı haline gelmişti.
GOT'un Sonunun Bazı Parçaları Her Zaman Planlandı
Şov yapımcılarının açıkladığı gibi, Martin'in henüz kitapları bitirmemiş olması ve şovun 6. sezonda yazılı materyali geride bırakması nedeniyle, hikayenin oyunsonunun bazı unsurları kendilerine erken açıklanmıştı. Jon Snow'un (Kit Harrington) ebeveynliği (Weiss ve Benioff'un materyali uyarlama haklarını güvence altına almak için tahmin etmesi gerekiyordu) ve yavaş zekalı ahır çocuğu Hodor'un (Kristian Nairn) kökenleri. Ancak Martin özellikle, dizinin yazarlarına kitapların fiili sonunu açıkladı, hayranların yalnızca 8. sezonun geniş vuruşlarını oluşturduğunu varsayabilir.
Elbette en büyük olay örgüsü noktası Daenerys Targaryen'in Kral Toprakları'nı yakması . Dizide, karakter için o kadar sarsıcı bir geçiş ki, mantıklı olmasının tek yolu yazarın kendisinden gelmesiydi. Kitaplarda Martin, Daenerys'in zarafetten düşüşünü anlamlandırmaya hizmet edecek değerli bir bağlam ve nüans sağladı, oysa gösteri böyle bir karakter yayını düzgün bir şekilde yazmak için gereken gelişme olmadan sonuca doğru koşmak zorunda kaldı. Aynı şey Bran Stark'ın (Isaac Hempstead Wright) Westeros Kralı olması için de söylenebilir; Aktörün Bran'ın kaderinin Martin'den geldiğini açıklamasının yanı sıra, dizide kitaplar için planlanan bağlamın dışında pek bir anlam ifade etmeyen veya hiç anlamayan bir bükülme örneği.
İlgili: Crusader Kings 3 Önizleme: Taht Oyunları Tarzı Strateji Oyunu
Büyük olayların doğrudan George'un kendisinden gelmesi mantıklı olsa da, kitapların sonuçlandırılması için planlandığı gibi mantıklı olan daha küçük samimi ayrıntılar da var. Hemen akla gelenlerden biri Daenerys'i öldüren Jon Snow'dur. Martin defalarca dizinin başlığının ironisinden bahsetti. Buz ve Ateşin bir şarkısı, Ejderhalar ve Beyaz Yürüyüşçüler arasındaki zıtlıktan, Büyük Öteki ile Işığın Efendisi arasındaki doğaüstü mücadeleye. Ancak Winterfell'den bir çocuk olan Jon Snow'un son Ejderha Sürücüsü Daenerys Targaryen'e aşık olması ve onu kaçınılmaz olarak onu öldürmeye zorlanması fikrinde daha derin bir ironi var. Dizinin sonunu tartışırken Martin'in defalarca atıfta bulunduğu 'acı tatlı' doğasından bahsediyor. Bunun da ötesinde, Jon Snow'un unvanlarını bırakıp vahşi hayvanlarla birlikte Duvar'ın ötesine geçmesi de uygun çünkü kitaplar, aralarında bir casus olarak geçirdiği zamanı ve Ygritte'e olan derin sevgisini şovdan çok daha büyük hale getiriyor. .
3:10 yuma ben Foster'a
Game Of Thrones Artık Martin'in Hikayesine Uymuyor
O sezon 8 döndüğünde, Game of Thrones şundan çok farklı bir canavardı Buz ve Ateşin bir şarkısı. Doğru, hikayeler hala aynı karakterlere odaklanıyordu ve büyük olay örgüsü olayları hala benzerdi, ancak şov her zaman kaynak materyalle özgürleşiyordu. İlk dört sezonda değişiklikler küçüktü, ancak 5. sezon civarında yazarlar, Martin'in yazdığı hikayedeki noktayı hızla aşacaklarını anlamaya başladılar. Bu nedenle, şov yapanların bilmediği hikayedeki boşlukları kapatmak için malzemede büyük değişiklikler yapılmaya başlandı. Bunlar, Lady Stoneheart'ı bir karakter olarak tamamen görmezden gelmek, Oberyn Martell'in ölümünden sonra Dorne olay örgüsünü kökten değiştirmek ve Tyrion'un Meereen'e giderken Rhaegar Targaryen'in gerçek doğmuş oğlu veya bir Blackfyre taklitçisi.
Çoğunlukla, her mevsim Game of Thrones 3. ve 4. sezonlar haricinde tekil bir kitabın uyarlamasıydı. Kitap serisine bu şekilde bakıldığında, bu düşürülmüş alt kurgular Benioff ve Weiss'in gözündeki kapsayıcı hikaye için önemli görünmemiş olabilir. Bununla birlikte, dizinin sonunun hangi bölümlerinin Martin tarafından planlandığına bakıldığında, hayranlar henüz nasıl olduğunu bilmeseler bile, gösterinin dışında bırakılan unsurların kitapların son oyunu için çok önemli olacağı açıktır. Bu, 5., 6. ve 7. sezonlarda dışarıda bırakılan alt kurguların ve karakterlerin, diziyi Martin'in orijinal hikayesinden daha da öteye, kendi hikayesi olma noktasına getirdiğinin bir kanıtıdır.
Sonu Değiştirmek Hayranları Memnun Ettirirdi
Şovun yazı kalitesi ve tematik derinlik açısından yokuş aşağı gittiği açık olsa da, şovun mevcut kültürel düşüşünden sorumlu olan son. Hayranlar, 8 yıl boyunca Iron Throne'da kimin oturacağını ve Martin'in planlanan sonu olmasına rağmen, basitçe ezici hissettikleri sonu bulmak için hevesle izlediler. Sorun şov, kitaplarda ve ilk dört sezonda bulunan iyi yazılmış nüansın o kadar çoğunu kaybetmişti ki, Daenerys bir diktatör haline geldi, bu tür bir karakter bükülmesinin son derece markada olmasına rağmen, tamamen sol sahanın dışında hissetti. dünyası Buz ve Ateşin bir şarkısı. 8. sezonda Game tahtların sadece kalabalığı memnun eden ve hayranlara hizmet eden bir eğlenceye dönüşmüştü ve genel seyirci acı tatlı ve ahlaki açıdan karmaşık bir son istemiyordu.
İlişkili: Game Of Thrones: Kışyarı Savaşı'ndan Sonra Mormont Evi'ne Ne Oldu?
Şov farklı bir son yazmış olsaydı, George R.R. Martin tarafından başlangıçta planlanan sonucu terk etme pahasına hayranları memnun edecek bir son yazsaydı, pop kültürün gözünde bu kadar yıkık bir algı olmazdı. Son sezonlardaki kusurlarına rağmen, Game of Thrones Hala sonuna kadar büyük ve ölümcül bir hayran kitlesine sahipti. Şovun hayranlarını en çok hayal kırıklığına uğratan şey, yazı ve karakterizasyondaki yavaş düşüşü değildi (herkes bunun farkında olmasına rağmen), son darbe ezici sondu. Varsayımsal olarak, şovun sonu için hayran teorilerinden biriyle gitmiş olsaydı, izleyiciler Daenerys veya Jon'un Tahtta oturması gibi yapışmış olsaydı, hayranlık uyandırırdı, ama aynı hayranların çoğuna tatmin edici bir hizmet verecekti sonuç. Sorun şovun kendi pastasını alıp onu da yemek istemesiydi: kaynak materyalin sonraki yarısının çoğunu bırakıp yine de alçakgönüllü sonucu çıkararak. Sonuç olarak, izleyiciler her yerde eşitsizliği reddetti.
Gösteri, Martin'in Sonunun Sürprizini Koruyabilirdi
Son sezonun en talihsiz yönü Game of Thrones sonun kötü bir şekilde uygulanmış olması değil, Martin'in kitaplarının kıvrımlarını bozması değil. Bu, Jon Snow'un soyunun 6. sezonda ortaya çıkmasıyla birlikte hissedilen bir şeydi, çünkü bu sırrı sadece kendilerine bir uyarlamada anlatmak için yaklaşık 30 yıldır beklemekte olan kendini adamış kitap hayranları vardı. Suçun bir kısmı, diziyi şimdiye kadar bitiremediği için Martin'in kendisine aittir, ancak çalışmalarının daha düşük kaliteli bir versiyonla aşılması ve bitirilmesi trajiktir.
Gösteri orijinal bir sonla bitmiş olsaydı, sadece hayranlarını memnun etmekle kalmaz, aynı zamanda Martin'in sonunun bütünlüğünü de korurdu. Oybirliğiyle Martin'in son versiyonunun daha iyi yazılacağı ve bağlamsal olarak daha uygun olacağı varsayılsa da, sürpriz unsuru asla yeniden ele alınmayacak. Benioff ve Weiss, dizinin anlatımına tatmin edici bir sonuç yazabilirdi, hayranları Martin'in kitabını tek bir şey bekleyerek okumaya hazırlayabilirdi, yalnızca alternatife tamamen katılabilirdi. Ne yazık ki, kendi başına tatmin edici ama alternatif bir anlatı olmak yerine, Game of Thrones her zaman son sezonunda topu becermesiyle ve bu süreçte bir pop kültür paryası haline gelmesiyle hatırlanacak.
