En Kötüden En İyiye Sıralanan Her Marvel Sinematik Evren Filmi (Örümcek Adam: No Way Home dahil)

Hangi Film Izlenecek?
 

13 yıl ve 27 film boyunca, Marvel Sinematik Evren filmleri, gişe rekorları kıran sinemayı yeniden tanımladı. Ama tüm filmler nasıl birikiyor?



Aşama 4 ciddi bir şekilde devam ederken, MCU filmlerinin tam sıralaması burada. Marvel Studios, on yıldan biraz fazla bir süre içinde küresel gişede 18,5 milyar dolar kazanarak ve stüdyoların gişe rekorları kıran serilere yaklaşma biçiminde devrim yaratarak Hollywood'daki en büyük güç haline geldi. Ve bunun birçok nedeni olsa da, en temellerinden biri, filmlerinin çoğunlukla gerçekten iyi olmasıdır.



İyi süper kahraman filmlerinin çizgi roman filmleriyle ilgili kuralı kanıtlayan istisnalar olduğu çok uzun zaman önce değil, hatta o parlak örnekler bile - Süpermen: Film , yarasa Adam 1989 - sonunda devam filmlerinde sönmüş geri dönüşlere yol açtı. Üç kez dokunduktan sonra bile Bıçak ağzı , X Men ve Örümcek Adam bin yılın başında türe bir meşruiyet duygusu verdi, terazi hala kostümlü kahramanlara karşı devrildi; Bu filmlerin oluşturduğu serilerin her birinin üçüncü girişleri, üçlemeleri sona erdiren veya yeniden başlatmalara yol açan dudlardı.






İlgili: Orijinal Marvel Stüdyoları Planı Çok Farklı Bir Sonsuzluk Savaşına Yol Açardı



Marvel Studios, neredeyse tesadüfen bir tutarlılık duygusu getirdi. Şirket film prodüksiyonuna geçtiğinde, ana karakterlerinin birçoğunun haklarından yoksundular (2008'den önce tüm Marvel filmleri lisanslıydı), bu nedenle Iron Man ve Captain America gibi B-listesindeki karakterlerden simgeler oluşturmak zorunda kaldılar. Odak noktası, gösteri kadar hikaye anlatımı olmalıydı; bu, zorlu çizgi roman hayranlarından Thor'un beğenilerini ilk kez keşfedenlere kadar tüm inançlardan izleyicilerin bu karakterleri benimsemesine izin veren bir şeydi. Hepsinin, kahramanların sonunda geçmeye başladığı tek bir dünyada birbirine bağlı olması, heyecanı daha da artırıyordu.






seni düşündüren en iyi 10 film

Tipik olarak, Marvel Sinematik Evreni kronolojik anlatısına bölünmüştür Aşamalar: Aşama 1 (2008-2012 arasında yayınlanan altı film), orijinal Avengers'ın oluşumunu gösterir; Aşama 2 (2013-2015'te yayınlanan altı film) süper kahramanların dünya üzerindeki etkisi; ve Aşama 3 (2016-2019'da yayınlanan on film), yeni nesil kahramanları tanıtmanın yanı sıra Thanos'a karşı Sonsuzluk Savaşı'nı çevreliyor. Ve 2021'den başlayarak Aşama 4, filmler ve TV yapımı arasında yeni bir ekip ve tehdide giden yeni bir yol oluşturuyor. Bu anlatı blokları fikri, en başından beri dizinin merkezinde yer aldı ve izleyicileri yakın gelecekte neyin önemli olduğuna hiper odaklamanın bir yolu olarak ikiye katladı.



Ancak onlara daha eleştirel bir bakış açısıyla bakmak da meşrudur. Bu filmler bir anlatı dokusunu anlatıyor, ancak her birinin kendi başına çalışması gerekiyor. Ve genel kalite aynı derecede yüksek olsa da (birkaç tanesi tamamen kötü ve çoğu en azından ortalamanın üzerinde), MCU filmleri kesin klasiklerden teklemelere kadar net kalite katmanlarına ayrılabilir.

27. Demir Adam 2 (2010)

Aşama 1'in tamamı, bir stüdyonun sınırlarını bulmak için mücadele ettiğinin işaretlerini gösteriyor, ancak hiçbir yerde paylaşılan evrenin gerginliğini hiçbir yerde olduğu kadar hissetmiyorsunuz. Demir Adam 2 . Öncelikle, Jon Favreau'nun devamı, Tony Stark'ı iki jenerik sonrası sahnesiyle kaldığı yerden geriye götürmek için var gibi görünüyor. Demir Adam ve İnanılmaz Hulk - Yenilmezler plan değişti ve takımın ön saflarında Stark'a sahip olmak artık başlangıç ​​durumu değildi - bu da gelecek için çok fazla karmaşık kurulum gerektiriyor, hiçbiri çok ilginç değil. Ancak, büyük resim çarkını çıkarırsanız (yalnızca İntikamcılar değil, Kara Panter, Kaptan Amerika ve Namor'a da selamlar dahil), o zaman sunabileceği pek bir şey yok.

Gerçekten de hepsi farklı yönlere çekilen yarım düzine farklı hikaye. Fury ve SHIELD, Black Widow, Whiplash, War Machine, Justin Hammer ve Pepper ve Stark Industries'in hepsinin, bir ark reaktörü planında Tony'nin iblisinin yanında kendi alt noktaları var ve aralarında o kadar kopuklar ki, bir noktada Fury kahramanı alt etmek zorunda kalıyor. Patron dövüşüne girmek için yeterli gücün kilidini açabilmesi için ev hapsi. İlk filmin başarılı olmasını sağlayan şeylerin çoğu, karakterlerin tekrar tekrar göz kırpmalarına yol açtığına inanılarak geri alındı ​​- Don Cheadle'ın ilk dizesi ' Ben buradayım, onunla uğraş ', Coulson, Kaptan Amerika kalkanının prototipi olabilecek veya olmayabilecek şeylere dikkat çekiyor - ve 2000'lerin sonlarındaki gişe rekorları kıran jenerik ve Bay-esque militarist fetişizmi (ve temkinli kamera) arasında atlayan görsel bir stil ile değiştirilen farklı his.






Robert Downey, Jr. ve diğerleri. her şeyi iyi bir şekilde sabitleyin, Iron Man tasarımı ve uygulaması hala harika ve hedefler yeterince takdire şayan, bu da onu başarılı kılmak için yeterli, ancak yine de diğerlerine kıyasla sönük kalıyor.

İlgili: Her MCU Filmi Iron Man 2 Kurulumu

26. Thor: Karanlık Dünya (2013)

Genellikle baştan sona kötü bir film olarak anılsa da, Thor: Karanlık Dünya ' gerçek sorun, yumuşak olmasıdır. Hikaye - diğer düşük dereceli MCU devam filmleri gibi - çok sayıda farklı iş parçacığı yetersiz besleniyor. Ton, filmin düşündüğü ölçüde tam Kirby kozmik tarafını asla kucaklamıyor, ancak ikisi de bir nakavt komedi olarak geçmiyor. Ve o kadar az yaratıcılık var ki, tüm gerçekliğin dengede olduğu finali Greenwich Üniversitesi'ndeki tek bir karede geçiyor.

Geçmişle ilişkisi (okuma: göz ardı etme) özel bir sorundur. Alan Taylor, Kenneth Branagh'ın orijinalinin karamsar, yüksek kontrastlı stilini aldı ve onu temiz CGI ile değiştirdi, Asgard'ı ucuz görünen yüzeysel bir şekilde genişletti. Yıldız Savaşları ; ve eğer bunun için yapılıyorsa, tutarsız hikaye akışı, set engelleme ve düzenleme daha fazladır. Klonların Saldırısı hariç İmparatorluk Geri Dönüyor . Yönetmenin bir başvuru yapmak üzere seçildiği iddia edildi. Game of Thrones Marvel'in efsanevi serisine uygun bir tarz, ama burada hiçbir şevk yok ve sözde hizmet etmek için sadece birkaç bar sahnesi var. Bir zamanlar iyi olan şeyler bile gerçekten işe yaramaz; Anthony Hopkins'in Odin performansı şok edici ve Hiddleston Loki olarak hala eğlenceli olsa da, onun arkı ve Svartalfheim'daki tuhaf ihanet sahtekarlığı amatörce yazılmış. Taylor'dan sonraki çabalar - eşit derecede yaratıcı olmayan Terminatör Genisys ve Game of Thrones ' Korkunç 'Duvarın Ötesinde' onu buradaki olası temel sorun olarak ortaya koyuyor.

Ne Thor: Karanlık Dünya mi, Marvel önyargısının hakim olmaya başladığı noktadır. başarısı sayesinde Yenilmezler ve artan karşılıklı bağlantı vaadi (bu, Sonsuzluk Taşlarını açıkça onaylayan ilk filmdi), Thor 2 serbest bırakıldığında, o anda inanılmaz hissettiren ve birçok kusurundan habersiz.

İlgili: Thor Filmleri Gizlice Çoklu Evreni MCU'ya Nasıl Tanıttı?

25. Karınca Adam ve Yaban Arısı (2018)

Karınca Adam ve Yaban Arısı MCU görme-görülmeyen filmlerinden hoşlanmayan herkesin Marvel filmlerinin öyle olduğunu düşündüğü bir Marvel filmi. Hiçbir zaman tam olarak karşılığını vermeyen (üçüncü perde altı farklı karakter grubunu içerir ve yine de zar zor bağlanırlar) birden fazla rastgele olay örgüsünün hayal gücünden yoksun bir şekilde dizilmesidir, bunun yerine hızlı kahkahalar için tekrar tekrar başrollerinin karizmasına geri döner. Sonuç, serideki en sıkıcı giriş, karakterleriyle çok az şey yapan ve anında unutulabilir.

Kısıtlı üretim sorunları ile Karınca adam Geçmişte ve köklü bir kadro ailesinde, bu gerçek bir adım olabilirdi. olmak istiyor Tatlım, çocukları küçülttüm MCU'nun aile komedisi, yine de Peyton Reed çoğu zaman formüle geri döner, bu da fikirlerin tekrar tekrar asılı kalması anlamına gelir: Pym Parçacık boyut değiştirmenin çoğu uygulaması 'küçük şey büyür' veya 'büyük şeyler küçülür'ün çeşitleridir. ve işler biraz farklı olduğunda, hikayenin bir amacı yoktur (Scott Lang bir lise çocuğunun boyutuna küçülür ve bundan hiçbir şey çıkmaz). 1990'ların bir süper kahraman filmi gibi oynuyor ve kasıtlı olarak değil; Bir noktada, kötü adam, başka bir plastik ürün parçasını dışarı çıkaran Bay Freeze gibi motosikletleri çağırıyor.

Şu bağlamda görüntülendi: Yenilmezler: Sonsuzluk Savaşı , film daha da zayıflar. Vaat edilen palet temizleyicisinden uzak, Karınca Adam ve Yaban Arısı Thanos'un çırpınışının etkilerini gösteren kredi sonrası sahneler olması gerçekten büyüleyici olan tek an ile hiçbir maddeden yoksundur. Bir filmin en heyecan verici anı, önceki, daha iyi bir filmin o yaz başlarında olduğunu hatırlattığında, bir şeylerin ters gittiğini bilirsiniz.

İlgili: Ant-Man ve Wasp, MCU'nun En Büyük Kaçırılan Fırsatıydı

24. Yenilmezler: Ultron Çağı (2015)

Yenilmezler: Ultron Çağı MCU'daki en büyük hayal kırıklığı olmaya devam ediyor. O zamana kadar kuşkusuz en heyecanlı girişti, 2012 orijinalinin ağırlığını ve o zamandan beri birçok mükemmel bağımsızın ağırlığını taşıyordu, ancak bu düşüşü daha az acı verici hale getirmiyor. Çoğu Marvel filminde en azından niyetin ne olduğunu anlayabilirsiniz, ancak burada birçok fikir yanlış yönlendirilmiş hissediyor; bu Whedon's olarak konumlandırıldı İmparatorluk güçleri geri döndü (daha büyük, daha derin, daha karanlık) henüz yeni temaları, karakterleri veya tehditleri uygun bir etkiye sahip kılmak için arsa aciliyetine veya sonucuna sahip değilken, yaptığı daha cesur hamleler - ikizler, Nat ve Bruce'un ilişkisi - birbirinin yerine yetersiz hizmet alıyor ve aşağılayıcı.

Anlatıyı seçmek kolaydır (Scarlet Witch'in rüya vizyonları niyet açısından o kadar belirsizdir ki acıtır), ancak bunun tek nedeni film yapımının genel olarak oldukça zayıf olmasıdır. Bunun daha iyi yönlendirildiğini iddia etmek yaygın olsa da Yenilmezler , bu sadece yüzeysel bir düzeyde; Orijinal film bazı noktalarda biraz fazla bir TV şovuna benziyor, elbette, ancak devamı, oldukça zayıf senaryosuyla daha deneyimli bir CGI ekibinden daha fazlasını sunmuyor. Gerçekten göze çarpan şey, kurgudur - sahnelerin yerleşimi yoktur ve çoğu, kurulum veya nefes alma odaları olmadığı için büyük anların gerçekleşmediği noktaya kadar kesilir. Bütün bunlar birlikte ayrık bir deneyim bırakıyor, bir tanesi tüm olumlu unsurlar - Vision (özellikle kökeni), çekirdek üç, Andy Serkis, Hulkbuster dövüşü - savaşmak için mücadele ediyor.

Bir yandan, Yenilmezler: Ultron Çağı çoğu hesapta filmin yönüne zarar verecek derecede karışan kötü şöhretli Marvel Yaratıcı Komitesinin bir sonucudur. Öte yandan, birçok yanlış adımı MCU'nun ilerlemesini tanımlamaya geldi: samimiyeti alt üst eden komedi (bkz: Ultron'un 'çocuklar' dizisi); gerçek karakter gelişimi için doldurulan yavaş sahneler (bkz: Hawkeye'ın çiftlik evi); ve sürekliliğin göz ardı edilmesi (bkz: tamamen yeni bir Infinity Gauntlet ile kredi ortası sahnesi).

İlgili: Yenilmezler: Ultron Çağı, Marvel'in Sürekliliklerinden Vazgeçtiği An

23. İnanılmaz Hulk (2008)

En kötü MCU filmi değil ama İnanılmaz Hulk şüphesiz kara koyundur. Şimdiye kadar geri dönen tek aktör, değişen bir General Ross olarak William Hurt. Kaptan Amerika: İç Savaş , ve daha sonra Mark Ruffalo'nun Bruce Banner'ı tarafından atıfta bulunulan birincil olay, silinmiş bir açılış sahnesidir (Kaptan Amerika Paskalya yumurtası sayesinde açıkça kural dışıdır). Buna rağmen, İnanılmaz Hulk sağlam bir dünya kurma parçasıdır. S.H.I.E.L.D. ile dolu. ve Iron Man üzerine inşa edilen Stark Industries Paskalya yumurtaları, Hulk'un kökenini Steve Rogers'ın çıkışından üç yıl önce Kaptan Amerika'nın süper asker serumuna dayandırır ve bitişi ve anında kredi sahnesiyle doğrudan Avengers'ı oluşturur (Demir Adam fikri olsa bile). Hulk'a karşı bir takım almak yasaklandı).

Tüm bunlar, aksi takdirde genel bir 2008 gişe rekorları kıran film için harika bir lezzet. Louis Leterrier'in yönetmenliği, yüksek kontrastlı, terli gece sahneleri tarzı du jour ile raftan kaldırıldı ve hikayesi, herhangi bir kurt adam anlatısına dönüşen aksiyon filmi. Edward Norton'un aklında daha büyük planlar olabilir, ama İnanılmaz Hulk benzersiz bir şeyden yoksundur.

MCU bağlantıları aslında bir kimlik eksikliğini vurgular. Yukarıda bahsedilen tüm kurulum için, film aynı zamanda 1970'lerin TV dizilerini de onurlandırmaya çalışıyor; Lou Ferrigno, hayranlık uyandıran bir kamera hücresi alıyor, tema melodisi baştan sona çalıyor ve bitiş, neredeyse bunun bir yarı-remake olarak tasarlandığını gösteriyor gibi görünüyor. Daha da kötüsü, Marvel Studios'un en büyük kurallarından birine ihanet ediyor: Hulk'un ne olduğunu ve daha geniş bir bağlamda nasıl çalışabileceğini açıklamıyor.

İlgili: MCU'nun Başta İyi Bir Planı Yoktu - Ve Incredible Hulk Bunu Kanıtlıyor

22. Kara Dul (2021)

Scarlett Johannson'ın kendi solo filmini çekmesi için on yıl boyunca COVID-19 pandemisi tarafından daha da uzatılan bekleyiş, sonuçta buna değmezdi. Ana hat olaylarını doğrudan takip ederek ayarlayın. Kaptan Amerika: İç Savaş , Karadul arasında yer alan MCU Aşama 3'ün erken aşamalarında etkili bir şekilde yayınlanabilirdi Doktor Garip ve Galaksinin Koruyucuları Vol. 2 , belki - ve bir film veya deneyim olarak tamamen değiştirilmemiş. Ancak bir film olarak Faz 4 başlatıcıyla ilgili sorunlar, filmin kahramanının uzaydaki ölümünden sonra gelmesiyle ilgili değil. Yenilmezler: Oyun Sonu , ancak daha çok karakteristik olmayan zayıf film yapımına dayanıyor.

hikaye Karadul Nat'ın kalbi, Red Room ile geçmişini çözüyor (ve ayrıca Winter Soldier'a ve Budapeşte'deki Hawkeye ile olan görevine başını sallıyor) eski 'ailesini' tanıtarak kağıt üzerinde geniş ve ilk saat kadar yönetmen Cate Shortland sağlam bir casusluk gerilimini başlatıyor - 1995 set açılış ve Nirvana kapaklı açılış kredileri Amerikalılar Bond'la tanışır. Ancak, büyük bir yanlış yayın (Uber-kötü adam Dreykov olarak Ray Winstone), uydurma anlatı mekaniği (etkisi alaka düzeyini geçtikten sonra tekrarlanan geri dönüşlerde detaylandırılır) ve genel dalgalı kurgunun bir karışımı, üçüncü perdeyi geri alır ve bir filmi güçlü bir ana hat olmadan bırakır. ya da çok fazla aksiyon heyecanı. Sözü edilen kültürel mihenk taşları bile basmakalıp hale gelir, Aykıranı açık bir belirtme çizgisi almak ve başını sallamak sonlandırıcılar 2 ve Kırılma noktası o kadar inceliksizler ki, saygı olarak sınıflandırmaya meydan okurlar.

Filmin bunu Nat'ın son gezisi olarak oynaması, Johannson için özellikle hayal kırıklığı yaratıyor; Black Widow başroldeyken, karakteri çok az gerçek gelişime izin veren zaman çizelgesi zorunlu durağanlıkta var. Geriye kalan birkaç sarkan iplik var, ancak ortaya çıkarılan yeni katmanlar da yok. Unutulmaz destekleyici eklemelerin - Florence Pugh'dan Yelena ve David Harbour'dan Alexei'nin gelecekteki beklentisi bile, her ikisinin de olması gerektiği kadar öne çıkması nedeniyle zayıflıyor.

21. Ebediler

Uygun bir şekilde, komik ilhamların nasıl olduğu göz önüne alındığında sonsuzlar Jack Kirby'nin New Gods arkı kısa kesildikten sonra Marvel Comics'e dönmesinden sonra yaratıldı, DC'den MCU'ya Aşama 4'ün en deneysel filmi için belirgin bir his var. Bu ekip, Athena, Icarus ve Gılgamış gibi (en çok) seven ve koruyan insanların üstünde ve dışında var olan efsanevi figürlerin gerçek hayattan ilham kaynağıdır. Pencerenizin dışındaki dünyadan çok uzaktaki simgeler, Zack Snyder'ın DCEU'daki çalışmalarıyla yapılan karşılaştırmalar küstah veya bilgisiz değil. Dümende Chloe Zhao ile sonuç cesur, genellikle heyecan verici, ancak Marvel Sinematik Evrenine 26. giriş olarak gelmesi de kafaları karıştırdı.

Marvel'ın en zayıf girişleri, çok güvenli oynayarak geri alınırken, sonsuzlar Evrenin eskimiş formülünün dayattığı kısıtlamalar tarafından aşırı yüklenmiş olarak bulur. Bu çatışmanın en çok hissedildiği yer hikaye-karakter dengesidir. anlatısı sonsuzlar o kadar büyük ki, herkesin bildiği gibi, Dünya'nın yaratılışını ve insanlığın doğuşunu alt üst ediyor, gerçekten beklenmedik bükülmeler ve toplumların rahatsızlıklarına ilişkin rahatsız edici değerlendirmelerle (Ebedilerin Endgame'e dahil olmamalarının gerçek nedeni kasvetli)... destekleyecek güçlü karakterlere sahip değildir. İtibarlı ekibin birçoğu başarılı (Barry Keoghan'ın Druig ve Brian Tyree Henry'nin Phastos'u ve Richard Madden tahterevalli malzemesiyle güçlü şeyler yapıyor) ancak geri kalanı ya garanti altına alındı ​​(Lauren Ridloff'un Makari'si, Don Lee'nin Gilgamesh'i) ya da net kişilik yönü yok ( Angelina Jolie'nin ruhani Athena'sı veya Gemma Chan'ın pasif kahramanı Sersi).

Bu, güçlü karakterlerin zayıf anlatıları desteklediği daha komedi filmlerinin ters sorunudur ve Eternals'ın çok daha büyük dalgalanmalar alırken, aynı zamanda daha utanç verici ıskalamalara sahip olduğu anlamına gelir. Bazılarının söylediği kadar kötü ya da iyi değil ve film yapımı boyunca temsil edilen karışık bir çanta, lastik gibi CGI için yol açan sağlam set konumlarından veya Kit Harington'ın Dane Whitman'ın yaygın devam filmi alayından.

20. Thor: Ragnarök (2017)

Thor: Ragnarök Marvel eğlencesinin özüdür. Eğlenceli ama küstah bir film, andaki kahkahalara daha fazla ağırlık veren herhangi bir şeye öncelik veriyor; alt metni - sömürgecilerin karanlık geçmişlerini nasıl gizledikleri - arka plan referanslarına indirgenmeden önce kısaca bahsediliyor. Bu, orta seviye bir eğlence olarak yeterince iyi, ancak MCU'nun bu noktada ulaştığı yeri göz önünde bulundurarak biraz eksik hissetmekten başka bir şey yapamıyor.

komedi Thor: Ragnarök en iyi ve en kötü kalite. Taika Waititi'den gelen şakalar, standart Marvel'den biraz daha fazla öne çıkıyor ve tonu farklı bir şekilde ayarlıyor, ancak bu kadar çok doğaçlamanın oldukça statik sahne engelleme ve rafine edilmemiş düzenlemeye yol açması utanç verici. Ancak yönetmende gerçekten eksik olan şey, komedisiyle kendine özgü duygu dengesi: ikisi de. Gölgelerde Ne Yapıyoruz? ve Vahşi İnsanlar için Av Zekalarını trajediyi vurgulamak için kullandılar ama bunların hiçbiri burada yok. Aslında, Thor: Ragnarök aktif olarak hüznün batmasına izin vererek atlar: Odin'in ölümü, test izleyicilerinin onun için çok üzülmesine neden olduktan sonra yumuşak bir şekilde manevi olacak şekilde yeniden çekildi ve Asgard'ın kaybı, hem halkıyla bağlantı eksikliği hem de hemen ardından bir Korg şakası tarafından kesildi.

Tüm bunlarla birlikte, işe yarayan çok şey var. Hem Thor hem de Hulk, bu noktada bu yeni ortamda başarılı olmak için yeterince iyi tanımlanmış ve çoğu yeni karakter biraz çileden çıkarıcı olsa da (bkz: Jeff Goldblum's Grandmaster), Valkyrie tam anlamıyla bir zevktir. Daha az iyileştirme gerektiren ağır anlar, bu Kirby stilini fazla direnç göstermeden öne çıkarır. Ne kadar etkiliymiş gibi göründüğü düşünülürse, biraz daha dengeli bir şey istememek çok zor.

İlgili: Thor: Ragnarok Neden Bölücü Bir MCU Filmiydi?

shane yürüyen ölüler arasında öldü mü

19. Galaksinin Koruyucuları Vol. 2 (2017)

Galaksinin Koruyucuları Vol. 2 bunun için çok şey var. Kesinlikle inanılmaz görünüyor ve bir dizi harika an sağlamak için bir dizi sevimli, sıra dışı kahraman var. Filmin düzgün bir hikayesi olmaması çok yazık. Film, Sovereign'den kaçan ekibin Ego tarafından kurtarılmasıyla başlar, sonra Ego onun kötü olduğunu ortaya çıkarır ve onu durdurmaları gerekir. Hemen hemen bu kadar ve geriye pek çok tarzı olan ama ivmesi olmayan bir film bırakıyor; Ego geldiğinde, doğrudan bir tehdidin olmadığı 30 dakika boyunca her şey durur (Hawkeye'nin çiftlik evini olumlu bir şekilde perçinleyen bir şey yapar). Marvel'in ilk devam filmlerinde sahip olduğu sorunu vurguluyor, saf karakter gelişimi istiyor, ancak karakterlerin nasıl hissettiklerini açıkladığı bir dizi sahnenin ötesinde bunu nasıl gerçekleştireceğini bilmiyor.

Eğer kırarsan, kağıt üzerinde gardiyanlar 2 Yok olan ve evlat edinen babalar ve doğaya karşı yetiştirme tartışması hakkında. Ne yazık ki, bunun birçok yönü öne çıkarken - her bir karakterin temada oynayacağı bir rol var, öyle ya da böyle - asla bireysel olmaktan öte bir şey olmuyor. Sonunda sarılmaları göz önüne alındığında Baby Groot'un birleştirici yönü olması gerektiğine dair bir his var, ancak filmin çoğu için rolü komik bir rahatlama.

Daha önce de belirtildiği gibi, karakterler James Gunn'ın kafasını suyun üstünde tutuyor. Star-Lord, ilk filmde pek çok tohumu onurlandıran arka planında bir ödül alır, ancak Rocket açık ara en iyisiyle karşılaşsa da, kişiliği bilimsel olarak değiştirilmiş rakun olayına çok fazla yaslanmak zorunda kalmadan acı verici bir şekilde ortaya çıktı ve harika anların adil payını alır; kurmak daha mı iyiydi? Bugün çok fazla arkadaşımı kaybettim ' tüm zamanlayıcı olurdu.

İlgili: Guardians of the Galaxy 2 Daha Fazla MCU Bağlantısı Olmalı mı?

18. Kaptan Marvel (2019)

Baştan sona kalitenin bir dereceye kadar tutarlı olduğu çoğu MCU filminden farklı olarak, Kaptan Marvel en çok değişen odur. Bazı anlar ve uzun hikayeler çok güçlüdür - Skrull'ları ve gerçek amaçlarını içeren her şey büyüleyicidir - ancak birçok kararın daha karışık tepkileri vardır.

Her şey, formülde hoş karşılanan, doğrusal olmayan bir değişikliğe dayanmaktadır; Brie Larson, Kree Starforce üyesi Vers olarak giriyor ve Carol Danvers olarak geçmişini yavaş yavaş ortaya çıkarıyor ve sonunda kahraman kişiliğini tamamen kendi isteğiyle seçiyor. Güçlü bir mesaj, ilk solo kadın MCU kahramanının kendini tanımlamak için dış kısıtlamaların olduğu bir yerden ortaya çıkması, ancak aynı zamanda belirsiz izleyici perspektifine yol açıyor - sonunda bile, izleyici ve yıldız aynı sayfada değil - ve çalkantılı bir anlatıya yol açıyor. Bazı klasik kaygıların düzeltilmediğinden bahsetmiyorum bile; Daha önce mizahın dikkat dağıtıcı olduğu konusunda uyaran kötü adam Yon-Rogg, bir tıkaç ritminde dövüldü.

MCU'nun ilk irfan ağırlıklı prequel olarak faaliyet gösteren, Kaptan Marvel dünyayı genişletmek için iyi bir iş çıkarıyor. 1990'lar dönemi ayrıntıları çoğunlukla arka plandır (bara özgü müzik seçimleri) ve Marvel referansları çoğunlukla organiktir ve bilinen fikirleri çelişmeden genişletir (sadece Nick Fury'ye gözünü nasıl kaybettiğini veya Avengers adının nereden geldiğini sormayın). Ve elbette, net bağlantılarla Yenilmezler: Oyun Sonu (ilk önce Larson'ın çektiği), daha büyük maceralar için başlangıç ​​hikayelerini örnekliyor; Brie Larson, Evans'tan daha çok Hemsworth (güçlü, umut verici, henüz tam olarak orada değil) ama önemli değil çünkü bu bir bütünün sadece bir parçası olarak işlev görüyor.

İlgili: Kaptan Marvel, MCU'nun En Büyük Sorununa İşaret Ediyor (Ama Tam Olarak Düzeltemiyor)

17. Karınca Adam (2015)

Karınca adam yeni bir Marvel kökenli film türünün ilkiydi. Burada, Yenilmezler'in zaten var olduğu, isim damlalarının ve kamera hücrelerinin titiz olduğu ve formülün bir tişörte indiği bir dünyada bir süper kahramana dönüşen bir karakter vardı. Ama bu aynı zamanda üretim sınırlamalarının (yapım başlamadan üç ay önce Edgar Wright'ın kötü şöhretli bir şekilde kovulduğu, yerini Peyton Reed'in aldığı) ve söz konusu formülün yüksek isabet oranının güvenli seçimler için yapıldığı bir filmdi. Sonuç aslında, genel olarak yetkin ancak çok az hırslı ve karakterin yalnızca daha geniş topluluğun bir parçası olduğunda gerçekten parlayacağı medyan Marvel filmi.

Ne Karınca adam Kaçınılmaz olarak doğru olur, dökümdür. Hiçbir zaman birinci sınıf bir Hank Pym'e sahip olmamamız çok yazık, ama Scott Lang rolündeki Paul Rudd, tipik Marvel kahramanının etkili bir bükümü (bu gerçek bir suçlu, sorgusuz sualsiz) ve Michaels Douglas ve Pena farkında oldukları kadar avantaj sağlıyorlar. sırasıyla akıl hocası ve hiperaktif arkadaş. Ayrıca, izleyicileri oldukça standart bir hikayeye götüren ve daha açık bir komedi filmi yapan büyük, cana yakın bir yardımcı oyuncu kadrosu (üvey babanın yükselişi olarak Bobby Cannavale, yeterince önemsenmeyen bir vurgudur) var.

süper kahraman taraflarından biri Karınca adam mücadele eder. Özellikle aksiyon, mikro sekansların nasıl çekileceğine dair sürekli bir belirsizlikle birlikte büyük bir hayal kırıklığıdır. Scott'ın küçültülmüş perspektifinden mi yoksa tam boyutlu bir insandan mı anlatılıyor? Minimum ön prodüksiyonla, Peyton Reed'in bir cevabı yok, bu yüzden kafa karıştırıcı ve bazen ilginç olan, ancak asla o kadar yenilikçi olmayan ikisinin huzursuz bir karışımı için geçerli.

İlgili: Karınca Adamın Örümcek Adam Referansı: Luis Başka Kimden Bahsediyordu?

16. Thor (2011)

Karakter için sonraki her çıkışın bir şekilde yapmaya çalıştığı bir film için ' doğru ', Thor gerçekten unutulmuş bir MCU hitidir. Karanlık Dünya daha topraklanmış olmaya çalıştı, ragnarok daha topyekün komedi, ancak Kenneth Branagh'ın ilk mola arasındaki dengeyi nasıl hemen hemen çivilediğini özlüyorlar. Hikâye, sudan çıkmış balık komedisini sahte Shakespeare dramı ile karıştırıyor (konu, diyalog kadar klasik hikaye anlatımına dayanıyor), film yapım seçimleri (karanlık aydınlatmalı setler ve Hollanda açıları) diğer dünyaya ait hissi vurguluyor, ve genel olarak o noktaya kadar komik tuhaflığın en ciddi şekilde kucaklanmasıydı.

Chris Hemsworth, Evans'ın Cap'i veya RDJ'nin Tony Stark'ı ile karşılaştırıldığında Thor kadar mükemmel değil, ancak hikayenin daha aptal Dünya tarafı, rolü kolaylaştırmasına izin veriyor. Öte yandan, Tom Hiddleston, hiç bu kadar karmaşık olmamıştı ve Odin rolündeki Anthony Hopkins gibi yardımcı oyunculardan ilham alan Loki rolünde bir vahiy. Belirli bir zayıf yön yoktur, daha çok genel bir iyi-iyi-olmayan duygusu vardır; Jane Foster sağlam bir aşk ilişkisi ama yetersiz hizmet alıyor, Warrior's Three'de olduğu gibi.

Thor, franchise ve evren için büyük dünya inşasını ('bilim olarak sihir' tanımlayıcı agresif olmayan bir şekilde zorlanır) daha fazla dahili karakter tartışmasıyla dengeleyen genel olarak yumuşak bir film. Sadece tarafından Yenilmezler: Sonsuzluk Savaşı Thor'un gerçekten değerli bir MCU lideri haline geldiği yer, ancak ilk filminin ortaya koyduğu fikirler takip edilmiş olsaydı, o noktaya çok daha erken ulaşacağını hissediyorsunuz.

İlgili: Thor'un Çekicini Kaldıran Her MCU Karakteri

15. Örümcek Adam: Eve Dönüş Yok

Tamamen kavramsal düzeyde ele alındığında, Örümcek Adam: Eve Dönüş Yok üst düzey bir MCU filmi olarak okunur. Bastonu elinden almak Evden uzak 'in göz kamaştıran uçurum ve ardından önceki her iki Spider-Man serisini Marvel Çoklu Evrenine getirmek için Doctor Strange'i kullanan bu, Tom Holland'ın üçlemesini tamamlayan karakterin neredeyse 20 yılını beyaz perdede kutlamayı amaçlayan amansız bir film. ağ atıcıyı üstlenin ve uzun süredir alay konusu olan 4. Aşama evren patlamasını derinleştirin. Ancak yürütme, çok daha karışık bir çanta yapar.

Ne çalıştı eve dönüş doğru duygusal notaları vurmaya devam ediyor. Konsept sanatçılarının, kostüm tasarımcılarının, yönetmenlerin, yazarların ve tabii ki Tom Holland'ın ortak çabaları, MCU Spider-Man'e karakterin çok uzun zamandır sahip olmadığı bir enerji verdi ve bu, burada çok fazla devam ediyor - Peter'ın eklenen derinliği ile. Parker'ın Zendaya'dan MJ ile ilişkisi. Ancak riskler ve topluluk büyüdükçe Jon Watts her şeyi biraz bunalmış buluyor. Karakterler, arsanın dikte ettiği yere göre aptalca bir orta harekete yol açan seçimler yapar ve ön odalarda yer alan veya diyalog sahneleri sırasında kahramanları geniş açık çerçevelerde izole eden birden fazla önemli sahne, senaryonun idealize ettiğinden daha fazla COVID baloncuklarına dayanarak görünüşte engellenir; konusu evrensel sınırları zorlayan bir film için oldukça durağan. Bunlar yaygın Marvel filmi sorunlarıdır, ancak Sam Raimi'nin farklı stilleriyle karşılaştırıldığında aktif olarak daha da güçlüdür ve yerel bir ölçüde, Marc Webb: Willem Dafoe'nun Green Goblin'i, özellikle Spider-Man 2002'de kaba bir zevktir, daha düz bir şekilde aptalcadır. Filmin fiili ana kötü adamı olarak konumunun altını oyan MCU.

Hırsından şüphe yok Örümcek Adam: Eve Dönüş Yok , ve aşırı yanmasına rağmen hepsinin bir arada durması, erken aşamalarda uygulanan akıllıca konuşuyor (özellikle kontrat çekişmeleri). Ancak en güçlü anlar, ilk olarak ortaya atılan fikirlere odaklanır. eve dönüş , Sony'nin bir film için daha kendini tutamaması çok yazık.

14. Shang-Chi ve On Yüzük Efsanesi

MCU Aşama 4'teki ikinci film (ve Disney+ şovlarını sayan altıncı sürüm) olabilir, ancak Shang-Chi ve On Yüzük Efsanesi eski tarz Marvel'a çok benziyor. Formül aşırı kuralcı hale gelmeden ve paylaşılan evren gereksinimleri hikaye anlatımına hakim olmaya başlamadan önce Marvel'in 1. Aşamasının kazanımlarına geri dönen tekil bir hikayede daha az bilinen bir karaktere gösterilen özen var. Bu, tartışılan tüm pozitif ve negatiflerle birlikte gelir (aksiyon kung-fu stillerine göre uyarlanmıştır, ancak final kaçınılmaz olarak boğucu bir CGI kaiju savaşına girer) ancak on yıllık bir iyileştirme, nihayetinde Marvel'in umutsuzca ihtiyaç duyduğu bir ton ve ölçek sıfırlama işlevi görür.

film izlemek için telefonu televizyona bağlamak için kablo

Kahramanla ilgili en dikkat çekici şey - tekmelerinden başka - ciddiyettir. Simu Liu, bin yıllık babalardan ve beklenmedik bir içtenlikle adım adım ilerleyen ağaçların koruduğu alternatif boyutlardan bahsederek şaka yapmıyor. Bunun yerine, komedi görevi neredeyse yalnızca Awkwafina'nın sahnelerinin çoğunu çalmayı başaran Katy'ye odaklanıyor. Whedon'ın egemen olduğu Marvel sürecinden bu sapma, pek revizyonist veya çığır açıcı değildir, ancak daha başarılı solo filmlerde bile canlandırıcı ve nadirdir ( Doktor Garip ve Siyah Panter ikisi de ona boyun eğiyor). Daha açık MCU bağlantıları bile ya eğlencelidir ya da tamamen kendi başına ayakta durur.

Filmin daha güçlü olabileceği yer, Shang-Chi'nin kendi hikayesini tamamen kucaklaması. Liu bazen daha büyük dünya inşasında kaybolur ve etkili anların altını çizmek için geri dönüşlere paradoksal bir aşırı güven vardır, ancak tek başına duran duygusal vuruşlar tam bir ağırlıktan yoksundur. Ancak, Aşama 1'in ruhuna uygun olarak, bunlar kırılmalar değil, Shang-Chi için umut verici bir gelecek kuran darbelerdir.

13. Demir Adam 3 (2013)

Demir Adam 3 MCU'daki açık ara en underrated filmdir. iniyor Yenilmezler ve Thor ve Kaptan Amerika'ya garip bir selam vererek doğrudan bağımsız hikayelere dönmek zor bir soruydu, ancak Marvel, muhtemelen Robert Downey, Jr liderliğindeki son gezi olacak olandan ayrıldı. Şık efemeradan - çerçeveleme anlatımından, Noel ortamına - daha temel yönlere - alaycı mizah, arkadaş-polis kaçışlarına odaklanma - baştan sona bir Shane Black filmi ve Marvel formülü tuzaklarının çoğuna düşmüyor. sonraki filmler olurdu (Whedon etkisi henüz batmamıştı). Açıkça, Demir Adam 3 dizideki en belirgin kişiliklerden birine sahip (hatta daha çok galaksinin gardiyanları ).

Tepkilerin çoğu Mandarin'in ayaklarına dayanıyor. Film, Tony Stark'ın ezeli düşmanının modern bir güncellemesine karşı hesaplaşmasını görerek kendini pazarladı ve sunduğu da tam olarak buydu; pek çoğunun beklediği şekilde değil; Mandarin'i kanalize eden Usame Bin Ladin sadece bir aktördü, Doğu'dan etkilenen On Yüzük, intikam peşinde koşan Batılı teknoloji dehası Aldrich Killian'ın terörist cephesinin bir parçasıydı. Ama bu çizgi roman için doğru olmasa da, gerçek dünya için öyle. Terörizm bir gösteri ve toplumumuza yönelik gerçek tehditler evde, Mandarin'i tematik olarak zengin olduğu kadar komik de yapıyor.

Eğer Demir Adam 3 kötü adam sorunu var, diğer her şey. Maya Hansen, önceki taslaklarda gizli büyük kötüydü, ancak stüdyo yeniden yazmaları onu karaktersiz kılıyor, Extremis askerleri belirgin bir zayıflığı olmayan belirsiz salaklar ve Killian, tatlı zengin bir adam olsa da, filmin mızrakladığı şey için doğru, değil' ilginç bir son savaş için yapmayın.

12. Doktor Garip (2016)

hakkında glib olmak kolaydır Doktor Garip . Kibirli, alaycı, keçi sakallı zengin bir adamın hayatını değiştirecek bir yara almasına rağmen doğrudan bu sayede yeni güçler keşfeden bir başlangıç ​​hikayesi - kağıda aktarıyor Demir Adam Stephen Strange'in formülünden bir tişörte. Yine de bu, Marvel'in alışkın olduğundan çok daha sıra dışı bir hikaye anlatmak için mecazları kullanan tamamen benzersiz bir film. Benedict Cumberbatch kolay rol alıyor ama çoğu zaman yeterince kullanılmayan oyuncu kadrosu gibi her şeyini veriyor, birçok Faz 3 filmine yol açan mizah, karaktere çoğundan daha organik bir şekilde işliyor.

Bu film genellikle Başlangıç , Christopher Nolan bu Doktor Garip en çok ortak yanı aslında yıldızlararası : zamanın gerçek düşman olduğu ve ölümün nihai korku olduğu fikri, gişe rekorları kıran bir süper kahraman için kafa karıştırıcı bir konudur, ancak Scott Derrickson, Kadim Bir'in yansıtıcı ölümü ve dizinin yüksek notu ile doğal sonucuna varıyor. Dormammu, pazarlık etmeye geldim. '

Temalardan görsellere geçiş nerede Doktor Garip kendini biraz kaybeder. Derrickson kesinlikle bazı çarpıcı tuhaf görüntüler sunuyor, ancak birçoğu daha büyük bir görsel amaca sahip olmaktan daha tuhaf. iddialar Doktor Garip ' daha önce gördüğün hiçbir şey gibi ' gibi davranmak 2001: Bir Uzay Destanı neredeyse 50 yıl önce daha iyisini yapmadı. Bu sorun en çok, üzerlerine etkileyici CGI aşılanmış düz kovalamaca sahneleri olan aksiyonda belirgindir; sadece Marvel, karakterlerin zamanı tersine çevirmeye karşı savunması ve onu mülayim bir ara sokak setine koyması gereken bir diziye sahip olurdu.

İlgili: Neden Doktor Garip Bir Zaman Döngüsünde Thanos'u Tuzak Etmedi?

11. Demir Adam (2008)

Çok fazla önem vermek kolaydır Demir Adam MCU'yu nasıl başlattığı konusunda, Marvel Studios'u hesaba katılması gereken bir gişe rekorları kıran güç olarak işaretleyerek ve kredi sonrası sahnesinde doğrudan Yenilmezler . Ancak tüm bunlar, ark reaktörü çekirdeğinde, Demir Adam sadece iyi bir film.

Zamanın bu noktasında, eleştirmenler süper kahramanların modasının geçip geçmediğini sorgulamaya başlıyordu - önceki iki yılda çığır açan üçüncü taksitler vardı. X Men ve Örümcek Adam bayilikler - sadece 2008 için iki azarlama sunmak için. Kara şövalye tüm tür mecazlarını üst düzey bir şekilde ortadan kaldırarak, soyulmuş bir suç hikayesi lehine çok fazla ilgi gördü (ve gerçekten de üstün film olmaya devam ediyor), ancak bu, Demir Adam rakamlara göreydi; temel başlangıç ​​hikayesi oyun kitabını aldı ama çoğunu alt üst etti. Robert Downey, Jr., temelsiz bir süper kahraman kahramanıdır, Jon Favreau, oyuncu kadrosuna adlib özgürlüğü verdi ve son anlarında tüm gizli kimlik kinayesini geri aldı (Örümcek Adam'ın bile MCU'da birden fazla film için sürdüremeyeceği bir şey) ).

bu kadar şaşırtıcı olan ne Demir Adam film yapımı düzeyinde ne kadar çok şey tuttuğudur. Sinematografi temiz, CGI rafine (aynı şey o yılın Görsel Efekt Oscar kazananı için söylenemez) Benjamin Button'ın Tuhaf Hikayesi ) ve hatta ilerleme hızı modern. Bu bugün yayınlansaydı, izleyiciler fantastik öğelerin eksikliğini sorgulayabilir, ancak onunla aynı şekilde ilgilenirlerdi.

İlgili: Iron Man'in En Önemli Anı Nick Fury Değildi

10. Kaptan Amerika: İlk Yenilmez (2011)

' Bir randevum vardı. Çok az MCU anının aynı yürek parçalayıcı ağırlıkları var. Kaptan Amerika: İlk İntikamcı 'ın zamanın ötesindeki adamın kaçınılmaz fedakarlığının ezici bir şekilde gerçek olduğu son anları. Bu bitiş sekansı, filmin ana temalarının heyecan verici bir büyük resme dönüşen duygusal bir getirisi ile doğru yapılmış, paylaşılan bir evren inşasıdır, ancak daha önce gelen her şey nedeniyle bu kadar iyi çalışır.

En iyi MCU kökenli filmler, itibari karakterlerinin özüne iner, ancak Kaptan Amerika , Joe Johnston daha da iyiye gidiyor ve bu eski propaganda parçasının tam olarak kim olduğunu tamamen yıkıyor ve neden bugün hala geçerli olduğuna dair ayrıntılı bir örnek oluşturuyor. İster şarkı ve dans numarasıyla eziliyor, ister gerçek bir kahraman olma emirlerine ihanet ediyor olsun, Kaptan'ın adaşı ülkesinden tasviri çok zahmetsizdir. Bu övgünün çoğu, Star-Spangled Man kadar mükemmel bir oyuncu kadrosuna sahip olan ve neredeyse tek başına Cap'i Iron Man'in yerine franchise lideri olarak döndüren (ve oldukça inandırıcı bir şekilde zayıf olarak görülen) Chris Evans'a gitmelidir. küçülmüş CG gövdesine rağmen).

her şeyden önce, Kaptan Amerika bir Indiana Jones Bir Boy's Own bilimkurgu koleksiyonunun kapağında yer alan görsel bir tarza sahip fantastik bir 2. Dünya Savaşı macerası. Kızıl Kafatası nefis alaylı bir kötü adam, dans ve dövüş montajları büyüleyici ve hikayenin nereye gideceğine dair daha büyük bir ön bilgi var - yapımcılar Steve'in hayatta kalamayacağını biliyorlar ve Bucky'nin ölümünün bilgisiyle yapılıyor. gelecek. Kaptan Amerika, açık ara en iyi bağımsız Marvel serisine sahiptir ve Ruslara yönelik çabaları stilistik olarak farklı olsa da, karakterin özü ve temaların tümü İlk intikam alan .

İlgili: Kaptan Amerika Neden En Büyük MCU Kahramanı (& Yenilmezler Filmlerinin Kaçırdığı)

9. Örümcek Adam: Evden Uzakta

Kevin Feige ilan ettiğinde Örümcek Adam: Evden Uzakta Marvel'in 3. Aşamasının gerçek sonu olarak, Jon Watts'ın devam filmini Thanos'un heyecanı üzerine açıkça pazarlanan beşinci ardışık film yaptı. Bu, temel olay örgüsünde bu kadar izole ve kaprisli odakta olan bir film için bir yük, ancak The Infinity Saga'nın sonundaki diğer bazı solo filmlerin aksine, Spidey bunu zarafetle ele alıyor. Tıpkı selefi gibi, Evden uzak bir lise komedisi, süper kahraman aksiyoncusu ve MCU yapboz parçası olmayı, her bir parçanın diğerini bilgilendirmesini sağlayarak dengeler: Tony Stark'ın ölümü sadece Peter Parker'ın arkını tanımlamaz, tarihin en ayrıntılı okul gezisi için bir neden sağlar ve biraz daha dolambaçlı bir yol, kötü adamın planı.

Gibi eve dönüş , kötü adam Örümcek Adam: Evden Uzakta kesinlikle en ilginç konuşma noktasıdır. Jake Gyllenhaal'ın Mysterio'sunu bir kahraman olarak pazarlamak kimseyi kandırmayabilir, ancak akıllara durgunluk veren görme sekansından bahsetmeye gerek bile yokken, saçma sapan temelli motivasyonları ve Ozymandias/Sendrom şeması için çoklu evren oyalaması buna değdi. Quentin Beck, kahramanımızın tam tersine, reddedilerek kötülüğe dönüşen Stark ikincil hasarının bir başka örneğidir.

Bununla birlikte, MCU'daki çoğu Bölüm 2'de olduğu gibi, özellikle aynı yaratıcı ekibi elinde tutanlar, Örümcek Adam: Evden Uzakta ilkinden daha dağınık hissetmekten kendini alamaz. Elbette daha büyük bir aksiyon var, ancak kafa karıştırıcı bir şekilde çekildi ve esas olarak aynı CG ile güçlendirilmiş web akrobasilerinden oluşuyor (Tom Holland'ın bu kadar kanıtlanmış bir fiziksel oyuncu olması utanç verici). Ve tüm Mysterio çalışmaları için, filmin büyük sırıtışına acele etmesi, atlanan yerleri ve karakter vuruşlarını geride bırakıyor (Nick Fury'nin karakterizasyonu o kadar dengesiz ki, evreni ayarlayan bir post-credits twist onu zar zor kurtarıyor). Sürprizlerinden zevk alan iyi, genellikle harika bir film. Umarım, yine olduğu gibi eve dönüş , yeniden izlemede geliştirilecek biri olacak.

İlgili: Örümcek Adam: Evden Uzakta MCU'nun En İyi Kredi Sonrası Sahnesi Var

8. Kara Panter (2018)

' Bir şeyin çalışıyor olması, iyileştirilemeyeceği anlamına gelmez, dedi Shuri, T'Challa'ya. Kimoyo Boncuklarından bahsediyor ama filmin yaratıcı yönünü fazlasıyla özetliyor. Siyah Panter Marvel'i geliştirirken doğru şekilde nasıl yapılacağıdır. Karakteri tam olarak sunar, üzerine inşa eder. Kaptan Amerika: İç Savaş onu tanımlayan fikirlerin tanıtılması ve yapıbozuma uğratılması, ancak bir adım daha ileri gider. İlk intikam alan ve uygun sosyal yorum ekler.

Ryan Coogler, MCU'da başka hiçbir çıkış yapan yönetmenin olmadığı gibi kendini kanıtlıyor ve her fırsatta süper kahraman türünü sömürgeciliğin kötülüklerini keşfetmek ve geçmişteki hataları düzeltmek için bugün neler yapabileceğimizi sorgulamak için kullanan bir hikaye hazırlıyor. Nadiren vaaz verir veya barizdir ve sert bir şekilde rasyonel bir sonuca varır. Parlaklığın en önemli örneği Killmonger'dır. Marvel, onları kahramanlarmış gibi geliştirerek kötü adam sorununu düzeltti, bu Erik için onu mantıklı bir yerden getirmek, ancak daha sonra aşırı bir düzeye çıkarmak anlamına geliyor: Killmonger haklı ama eylemleri yanlış.

Film Marvel formülünden tamamen kurtulamasa da - şakalar vur-kaç, son aksiyon sahnesinin ölçeği zorunlu hissediyor - bir sonraki seviye dünya inşası, kusursuz bir şekilde gerçekten gerçek hissettiren afro-fütürist bir ülke yaratıyor ( yinelenen sokak setini engeller), işaretler Siyah Panter ilkinin ötesinde bir şey (ve oyunun kurallarını değiştiren Oscar ödüllerine fazlasıyla layık). Franchise bağlantıları hafiftir, ancak bunun tek nedeni bu yaklaşımın franchise'ın geleceği olmasıdır.

İlgili: Black Panther ile MCU Sonunda Iron Man'in Gölgesinden Çıktı

7. Galaksinin Koruyucuları (2014)

Anlatılan şu galaksinin gardiyanları genel izleyicilere konuşan bir rakun ve yürüyen bir ağaç satmaya çalışmak, Marvel'ın şimdiye kadarki en büyük kumarıydı. Bu bir noktada doğru, ancak bir İskandinav Tanrısı veya II. Marvel, doğası gereği A-list karakterlerine sahip olmama konusunda hiçbir zaman güvenli bahislere sahip olmadı. Ancak bu okuma, galaksinin gardiyanları ' en büyük gücü - onun havası. Başlık ekranı doldururken Chris Pratt, Redbone'un 'Come And Get Your Love' şarkısında dans etmeye başladığı andan itibaren, bu Marvel süper kahramanı ve Yıldız Savaşları SDCC 2012'den önce duyup duymadığınızla ilgilenmeyen bilimkurgu tropikleri.

Kredinin çoğu, haklı olarak, herhangi bir bireysel parçadan ödün vermeden, kişilik duyarlılıklarını kozmik Marvel çizgi romanları ve MCU'nunkiyle birleştiren James Gunn'a gidiyor. Eğer Yıldız Savaşları kullanılmış bir gelecekti, bu gelişigüzel bir gelecek. Her şey tuhaftır, ama her şey tuhaf olduğunda hiçbir şey olmaz: canlılık çekiciliktir, yüzünüzde bir gösteri değil; Gösterişli ancak düz diyalog, hikayenin ölçeğini düşürmeden komediye dönüşüyor.

Filmin biraz zorlandığı yer, ikinci perdenin etrafında dönen ekip oluşturma ve başlangıç ​​hikayesi formüllerinin karışımı ile kurgusunda; Knowhere sekansı tempoyu yavaşlatır, gösterimi düşürür ve ardından son perdeye ulaşmak için karakterlerin sıra dışı hareket etmesi gerekir. Bu sorun devam filminde geri dönecekti, ancak her karakterin tanımlandığından ve MacGuffin'in mor fısıltıların ötesinde bir anlamı olduğundan emin olmak için harcanan çaba nedeniyle filmi çok fazla aşağı çekmiyor.

İlgili: Thanos'un MCU Tanıtımı Mantıklı Değil - İşte Bunu Nasıl Düzelteceğiz

6. Yenilmezler: Oyunsonu (2019)

MCU, parçalarının toplamından daha büyüktür, ancak bu toplamı en iyi temsil eden herhangi bir film olsaydı, bu olurdu. Yenilmezler: Oyun Sonu . Mikrokozmostaki Marvel Sinematik Evreni, getirdiği tüm iyi ve kötülerle birlikte. Büyük, cesur, dağınık, mikro sürekliliğe çok kafa karıştırıcı bir yaklaşımı var, ama sonuçta inanılmaz derecede karakter odaklı ve herhangi bir solo filmin yapabileceğinin ötesinde bir duygusal arınma sağlıyor.

yıldız savaşları luke skywalker güç uyanır

Son olmak - en azından, önümüzdeki birkaç yıl içinde geliştirileceği onaylanan yedi filme sahip bir filmin sona ermesi kadar yakın olabilir - Yenilmezler: Oyun Sonu bahisler söz konusu olduğunda büyük bir avantaja sahiptir; Tek bir yeni görüntü karesinden önce çok fazla ayak işi yapıldı. Ama Russo kardeşler gevşemezler. açılış ve kapanış sahneleri oyun sonu herhangi bir şeyi gölgede bırakmak sonsuzluk savaşı (evet, enstantane bile) ve aradaki yolculuk o kadar genişliyor ki, her an vurursa niyete odaklandı. Hayran hizmeti kalınlaştırılır, ancak kazanılmış ve nadiren Tumblr yemi gibi hissettirir, yeşil ekran dalgalanmaları yoktur ve şakalardan geri çekilme ve en karanlık sahnelerin ortaya çıkmasına izin verme yeteneği, önceki bazı filmlerin eksik olduğunu gösterir.

Ama mükemmel değil. Sona ulaşmak için yapılan seçimlerden bazıları oldukça kafa karıştırıcıdır, işlerin nasıl kurulduğuna nasıl bu kadar zıt göründükleri göz önüne alındığında, iki kat daha fazladır. Yenilmezler: Sonsuzluk Savaşı , onun yanında yazılan ve çekilen bir film. Ve uzun zamandır tahmin edilen hikaye dönüşleri, korkulan kadar olay örgüsü mantığından yoksundur. Bu, birini MCU ile tanıştırmak için en kötü film olabilir, ancak onu bu kadar harika yapan şeyi ifade etmek için mükemmel bir film.

5. Yenilmezler: Sonsuzluk Savaşı (2018)

Tüm MCU'nun doruk noktası olarak satıldı (ama Marvel'in her zaman vaat ettiği gibi gerçekten sadece Part 1 / 2), Yenilmezler: Sonsuzluk Savaşı herhangi bir standart anlatı aracıyla zar zor okunabilir. Her biri kendi birbirine bağlı kavisleri olan iki düzine kahramana sahip, ancak 160 dakika uzunluğunda bile, film onları yalnızca kademeli olarak geliştirebilir, bir avuç dolusu doğru odaklanmaya yaklaşan bir şey elde edebilir. Bucky ve Rocket'ın bir meme canlı yayınladığını veya Steve Rogers'ın Groot ile tanıştığını görmek kesinlikle eğlenceli, ancak hikayesini gerçekten ayrıştırmanın tek yolu, tüm MCU'daki Russo kardeşlerin en akıllı kararı olabilecek kötü adam Thanos'un perspektifinden.

Killmonger'ın (doğru güdüler, kötü eylemler) doğrudan aksine, Thanos iliklerine kadar yanlış yönlendirilmiştir, planı korkunç ve üzücüdür. Evrendeki tüm yaşamın yarısını yok etmek tamamen delilik, ancak bu, Campbellian bir kahramanın yolculuğuna yaklaşan bir şeyle çerçeveleniyor ve bu, sürüşü ilişkilendirilebilir olmasa da anlaşılabilir kılıyor. İşte bu nedenle, o ve Thor, filmin iyi bir baş kahramana en yakın şeyi yüz yüze gelse bile, Çılgın Titan yine de kazanır: Sonsuzluk Taşlarını toplayabilen saf bir irade gücüdür. çünkü her aşamada hiçbir kahramanın yapamadığını yapmaya istekli.

sonsuzluk savaşı uçurumdan aşağı sonunun her şeyi havada bıraktığı düşünüldüğünde, kendi içinde değerlendirilmesi zor bir film. Yenilmezler: Oyun Sonu , ancak sonunda kitlesel katliamın cüretini inkar etmek yok (bir geri dönüş çok açık olsa bile). Sadece gişe rekorları kıran bütçeler ve gelecek olanın ağırlığı ile mümkün olan bir ölçekte yapılan acımasız hikaye anlatımı. Yenilmezler: Sonsuzluk Savaşı kurulumun çoğunu görmezden gelir (Thanos farklı bir varlıktır) ancak işe yarar çünkü Marvel evreninin özünde karakter olduğunu temelde anlar.

İlgili: Yenilmezler: Infinity War'ın Sona Ermesi Çizgi Romanlarda Çok Farklıydı

ejderhanı nasıl eğitirsin 3 arsa spoiler

4. Yenilmezler (2012)

Yenilmezler MCU'nun gerçekten bugün olduğu mega franchise haline geldiği yer. 2012 yılına kadar, Marvel Studios kendilerini tutarlı bir şekilde üretebilecek şekilde işaretlemişti. iyi ' güçlü karakterlere sahip aksiyon filmleri ( Demir Adam 2 Bu, süper kahramanların tanınabilirlik ve pazarlanabilirlik normlarına meydan okumasına rağmen, ancak Joss Whedon'un ekibiyle gerçekten oldular. İyi '. Mayıs 2012'de, merakla beklenen sonuçtan iki ay önce yayınlandı. Kara Şövalye Yükseliyor , yine de sadece daha fazlasını yapmakla kalmadı, aynı zamanda en etkili olanı oldu. Birçok stüdyo kendi ortak evrenlerini inşa etmeye çalıştı (hiçbiri o kadar başarılı değildi) ve Whedon'un gişe rekorları kıran tarzı bu seri ve daha fazlası için norm haline geldi.

Ancak Yenilmezler sadece karakterleri bir araya getirmek ve farklılıklarını mizahi bir şekilde anlatmak değildi. Elbette, bu türden hileli bir film olabilirdi ve muhtemelen yine de 1 milyar doları geçecekti, ancak gerçekten çalışmasını sağlayan şey, ne kadar enerjik ve odaklanmış olmasıydı. Gerçek bir olay örgüsü yok, daha çok büyülü MacGuffin için bir kovalamaca var, ancak karakter etkileşimleri bir hikaye omurgası sağlıyor - ilk 40 dakika içinde, her sahne geçişi doğrudan bir öncekine bağlanır - bu sıkı kalır. Ve bu, filmin kahramanları bir araya getirmekten daha fazlasını yapmasına izin veriyor: Bir takım kurma kavramını hafif meta bir yolla analiz ediyor, önden gelen eleştirilere yanıt veriyor ve tek bir tane görmemiş olsanız bile nihai grubun zafere ulaşmasını sağlıyor. önceki film.

O zaman bile, her şey işe yaramaz - daha önceki aksiyon sekanslarından bazıları çok televizyonda, Hawkeye'nin tüm arkı tam bir kurulum eksikliği nedeniyle geri alındı ​​- ancak bunlar akıllı senaryo tarafından geçersiz kılınıyor (doğaçlama gibi görünen şeyler, tam tersine duygusal geçiş çizgileri haline geliyor) Whedon'ın yeniden çekimleri Adalet Ligi ) ve üç boyutlu eylemde bir patlama. Ve Avengers'ın bir araya gelmesinin temel heyecanı artık herhangi bir rastgele MCU filminin bir parçası ve parseli olsa da, ana fikirlerinin dikkatli bir şekilde onurlandırılması (ve bir film uzun alayı) sayesinde gelecekteki filmlerde özel hissini korumasına izin verildi. hepsinin arkasında mor uzaylı).

İlgili: Marvel'in Orijinal MCU Aşama 1 Planı Çok Farklı Bir Yenilmezle Sona Erdi

3. Kaptan Amerika: İç Savaş (2016)

O zamanlar çok şey yapıldı nasıl Kaptan Amerika: İç Savaş benzerdi Batman v Süpermen , makrodan - paylaşılan evren, büyük kahramanlar onu dışarı çıkardıkça ikiye bölünür - mikroya - kavgalar, karakterlerin ölü annelere yönelik duyguları tarafından belirlenir. Ama çok çarpıcı olan şu ki, her iki film de Mayıs hafta sonu vizyona girdiğinde, vazgeçen, hareket eden DC oldu. Adaletin Şafağı daha az rekabetçi bir Mart'a. Bu, MCU'nun ölçeğinin bir sonraki seviyeye geldiği, eski B-listesindeki karakterlerin Dünyanın En İyisinden daha büyük bir çekiliş olduğu andı.

İç savaş bu büyümeyi ve gelişmeyi çok kendi yararına kullanır. Dokuz kadar önceki filmde kurulan konular ( Demir Adam 1-3 , Kaptan Amerika 1-2 , Yenilmezler 1-2 , Karınca adam ve İnanılmaz Hulk ), süper kahramanların şehirleri pencerenizin dışında yerle bir etmesinin gerçek dünyadaki uygulamalarıyla ve son iki Cap filminde kaynayan Bucky'nin daha kişisel hikayesiyle boğuşan bir hikaye anlatmak için bir araya getirildi. Ve bu her şeyden önce bir Kaptan Amerika filmi; Steve Rogers'ın sorumlulukları ve suçlulukları anlatıya güç katıyor ve önceki filmlerin kimlik araştırmasını, onu Avengers'ı ve kalkanı terk etmesine rağmen kahraman olarak kalmasını sağlayarak çözüyor. Yalnız film arkı, Russos'un diğer tüm karakterleri yükseltmediği anlamına gelmiyor; Tony Stark'ın yayı uzar, Hawkeye olduğundan daha fazla gelişme alır Ultron Çağı , Karınca Adam hak ettiği vitrini alır ve Kara Panter ve Örümcek Adam'da iki büyük kahraman tam anlamıyla tanıtılır.

Bununla birlikte, parlaklığın bir kısmının eskimediğini söylemek yalan olur. Kaptan Amerika: İç Savaş Son birkaç yıldır, böylesine yayılan bir hikaye için kaçınılmaz. Sokovia Anlaşmaları gerçekten bir olay örgüsüdür ve karakterler - özellikle Black Widow - taraflarını geçmişlerine göre değil, anlatı gereksinimlerine göre seçerler, bu da filmin düşündüğü kadar söyleyecek çok şeyi olmadığı anlamına gelir. Ama ikiz filmin tam tersine, Marvel'ın şu anda üzerinde çalıştığı ölçek düşünüldüğünde, bu gerçekten önemli değildi.

İlgili: Kaptan Amerika: İç Savaşta Marvel Kahramanlarının Hangi Tarafları Alması Gerekir?

2. Örümcek Adam: Eve Dönüş (2017)

ikinci eylemden sonra Örümcek Adam: Eve Dönüş , Peter Parker sonunda hayatta bir denge bulmuş gibi geliyor. Süper kahramanlıkları arka planda kalıyor ve hayatı, son sınıf aşkını dansa götürdüğü noktaya kadar birlikte. Kapı zilini çalıyor... ve sonra Akbaba kapıyı açıyor, hayatının her iki tarafını da birbirine çarpıyor. Bir süper kahraman filminde şimdiye kadarki en büyük bükülme - kötü adam, aşk ilgisinin babası çok yıpranmış bir kinayedir, ancak eve dönüş derinlere gömüyor - bunun tamamen karakter düzeyinde gerçekleşmesi, MCU veya Spider-Man franchise bağlamından yoksun olması, Jon Watts'ın filminin ne kadar dengeli olduğunun parlak bir örneğidir.

Hem sadık hem de yeni olan Spider-Man'i üçüncü kez yeniden başlatmak zor bir emirdi. Marvel, daha önce aşırıya kaçanların karakterini soymaya karar verdi ve onu kalanlardan inşa etti. Bu, Spidey'in en çok Stan Lee ve Steve Ditko çizgi romanlarında kök salmış bir versiyonudur, ancak Aşama 1'in Steve Rogers ve Tony Stark için yaptığına benzer modern bir yapısökümü sağlamak için Z Kuşağına nakledilmiştir. Ve eve dönüş Tom Holland'ın yarı-garip performansı ve yüksek dozda John Hughes referansı sayesinde, gençlik, mahalle uyanıklığı dengesini normal bir genç yaşam sürmenin anında ilişkilendirilebilir sorunlarıyla kesinlikle çiviliyor.

Sekiz yıl sonra (muhtemelen Liz'in Avengers'ın pastel boyayla resmini çizecek kadar genç olmasına ihtiyaç duymasının bir sonucu), filmin MCU kanonundaki yerleşimi de zarif. Tony Stark uygun bir baba figürü, kamera rolleri sabrınıza değer ve hepsinden önemlisi Peter'ın (ve Ned'in) iri gözlü tutkusu ' pencerenizin dışındaki kahramanlar ' hayata.

Tüm bu üç yönün - film, karakter, evren - çok iyi çalışması, en tatmin edici Marvel filmlerinden biri ve çağdaşlarından daha iyi eskimiş bir filmle sonuçlanır (Sam Raimi'nin zirvesine tam olarak ulaşmasa bile). Örümcek Adam 2 ).

İlgili: MCU'nun Spider-Man'e Yaptığı En Büyük (Ve En İyi) Değişiklik

1. Kaptan Amerika: Kış Askeri (2014)

Bazı ne yapar Kaptan Amerika: Kış Askeri o kadar etkiliydi ki tam bir kazaydı; modern casusluk ve özgürlüklerin istilası hikayesi, Edward Snowden NSA sızıntılarıyla o kadar iyi örtüşüyor ki, filmin hikayesi ortaya çıkmadan önce yapımda olması şaşırtıcı. Ancak, gerçek dünyadaki bu uyarı, filmin Steve Rogers karakteriyle yaptığından hiçbir şey almıyor. Eğer İlk intikam alan Kaptan Amerika'nın vatansever değerlerini propaganda kökenlerinden ayırmakla ilgiliydi, günümüzün takibi, bunu ahlaki açıdan belirsiz, görünüşte barış zamanı manzarasına nasıl uyguladığınızdır. Bu, hükümet patronlarının, büyük kötü adamın eski en iyi arkadaşı olduğu konusunda yozlaştığı keşfinden beri var.

Bu, Russos kardeşin MCU'ya ilk girişiydi ve sonraki ekiplerini bu kadar epik ama tatmin edici yapan şeylerin çoğu burada kök salıyor. Aksiyonun uygun bir ağırlığı var - mermiler yaralanıyor ve düşüyor - ve her bir oyuncunun arsa üzerinde somut bir etkisi olan uygun bir kavis almasıyla karakter ve hikaye arasında ustaca bir denge var; iki düzine kahramanla hokkabazlık yapmak kadar şaşırtıcı Yenilmezler: Sonsuzluk Savaşı burada hala birbirine kenetlenen 10'dan fazla temel karakter var. Bununla birlikte, bunun özü, Steve-Bucky ilişkisidir: Winter Soldier bükümü açıkça işaretlenmiştir (ve Bucky'nin Wikipedia sayfasının yayın öncesi sayfasına yönlendirilen herkes tarafından şımartılmıştır) ancak bu, duygusal bir doruk için etkili bir kurulumdur.

hakkında en zayıf kısım Kış askeri bir MCU filmi olarak, filmin kendisini suçlamak pek mümkün değil: sonuçları çoğunlukla anlamsız. Hydra-is-S.H.I.E.L.D. büküm sismik olmalıydı, henüz Yenilmezler: Ultron Çağı sadece açılış başlığından önce serpintileri temizlemekle kalmıyor, aynı zamanda Nick Fury'yi bir kez daha bir helikopterle uçuruyor. Bu bağlamda, harika bir Marvel filminin yapması gerekenin altını çiziyor - kendi başınıza olabildiğince iyi olun.

Sonraki: Yaklaşan Her Marvel Filmi

Önemli Yayın Tarihleri
    Yenilmezler 4 / Yenilmezler: Oyunsonu (2019)Çıkış tarihi: 26 Nisan 2019 Örümcek Adam: Evden Uzakta (2019)Çıkış tarihi: 02 Tem 2019


Ayrıca Bakınız:

The Titans Oyuncular ve Karakter Rehberini Hatırla

The Titans Oyuncular ve Karakter Rehberini Hatırla

Who's The Boss'un Alyssa Milano Devam Filmi İçin Konu Detaylarını Paylaşıyor

Who's The Boss'un Alyssa Milano Devam Filmi İçin Konu Detaylarını Paylaşıyor

Pencerenin Sonundaki Cadı Açıklandı

Pencerenin Sonundaki Cadı Açıklandı

Sapanlar Neden D & D'deki En Kötü Silahtır (& Nasıl Kullanılabilir Hale Getirilir)

Sapanlar Neden D & D'deki En Kötü Silahtır (& Nasıl Kullanılabilir Hale Getirilir)

Riverdale 5.Sezondan Ne Beklemeli?

Riverdale 5.Sezondan Ne Beklemeli?